Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Οι Χάττι, (γνωστοί συνήθως ως Χετταίοι ή Χιττίτες), λαός μάλλον ινδοευρωπαϊκής προέλευσης, κατέβηκαν γύρω στα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ. και εγκαταστάθηκαν στα υψίπεδα της Μικράς Ασίας. Αφού σταθεροποιήθηκαν στην περιοχή ακολούθησαν επεκτατική πολιτική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η χώρα των Χάττι να μεταμορφωθεί σταδιακά σε μια κραταιά αυτοκρατορία, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ήταν ισοδύναμη με εκείνη της Αιγύπτου και της Βαβυλώνας.
Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο, που μαρτυρά ένα πραγματικά μεγάλο πολιτισμό, είναι ότι παρόλη την επεκτατική πολιτική που ακολουθεί αγκαλιάζοντας ένα μεγάλο αριθμό λαών και φυλών, εμφανίζει έντονη κίνηση στον καλλιτεχνικό και πολιτισμικό τομέα. Ωστόσο, γύρω στα 1.200 π.Χ. η αυτοκρατορία των Χετταίων ξαφνικά καταρρέει. Οι συνθήκες, τα ακριβή αίτια όσο και ο τρόπος που οδηγήθηκε στην πλήρη συντριβή παραμένουν ένα αίνιγμα. Πιθανόν καταστράφηκαν από τους «Λαούς της Θάλασσας» αλλά αυτό το ξαφνικό τέλος είναι αρκετά ομιχλώδες.
Από εκείνη τη στιγμή μέχρι τις πρώτες ανακαλύψεις στις αρχές του 20ου αι., ο λαός αυτός βυθίστηκε σε ολοκληρωτική λήθη, παρασύροντας μαζί και την κύρια έκφραση του πολιτισμού του στον μικρασιατικό χώρο κατά τη 2η χιλιετία π.Χ. Μετά την καταστροφή ένα μέρος του λαού μετανάστευσε στη βόρεια Συρία και κυριάρχησε σε πολλές πόλεις. Οι λαοί αυτοί ονομάζονται πια Νεοχετταίοι και είναι εκείνοι που αναφέρονται στην περίοδο των Βασιλέων του Ισραήλ στα θρησκευτικά ισραηλιτικά κείμενα.
Ο αφανής κόσμος των Χετταίων άρχισε να έρχεται και πάλι στο φως μέσα στον 20ό. Συνεχίστε την ανάγνωση ΕΔΩ
