Μια διδακτική ιστορία για τη γενναιοδωρία και την τσιγκουνιά
Ένας Βασιλιάς, πήγε μια φορά στο δάσος και συνάντησε έναν σοφό. Μίλησε πολύ καιρό με τον σοφό και έμεινε έκπληκτος από την σοφία του γέροντα. Ο Βασιλιάς, με ευλάβεια ζήτησε από τον σοφό να δεχτεί κάποιο δώρο.
Ο σοφός αρνήθηκε και είπε:
– Οι καρποί αυτού του δάσους είναι αρκετοί για μένα, τα καθαρά νερά των πηγών μου δίνουν νερό, ο φλοιός των δένδρων μου δίνει ρούχα, τα σπήλαια είναι το σπίτι μου. Γιατί να πάρω δώρο από σένα ή κάποιον άλλο;
Ο Βασιλιάς απάντησε:
– Μόνο και μόνο για να μου δώσεις ευχαρίστηση. Σε παρακαλώ, έλα μαζί μου στην πόλη, στο μέγαρό μου και πάρε κάποιο δώρο από μένα.
Για πολύ καιρό ο Βασιλιάς ικέτευε τον σοφό γέροντα και τελικά εκείνος συμφώνησε και πήγε μαζί στο μέγαρό του.
Πριν να δώσει το δώρο ο Βασιλιάς άρχισε να προσεύχεται:
– Πανάγαθε! Σε παρακαλώ δώσε μου κι άλλα παιδιά, δώσε μου πλούτη και βοήθησέ με να αποκτήσω και άλλα εδάφη. Κύριε! Φύλαξε την υγεία μου…
Πριν τελειώσει ο Βασιλιάς την προσευχή του, ο σοφός σηκώθηκε και βγήκε από το διαμέρισμα.
Ο Βασιλιάς στεναχωρημένος έτρεξε από πίσω του και φώναζε:
– Φεύγεις, χωρίς να πάρεις το δώρο μου;
Ο γέροντας σταμάτησε γύρισε το κεφάλι του και είπε:
– Δεν παίρνω από τους ζητιάνους. Εσύ ο ίδιος είσαι διακονιάρης, πώς μπορείς να μου δώσεις κάτι. Δείτε και άλλες διδακτικές ιστορίες
