Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για την ευγνωμοσύνη, ωστόσο η έμφαση δίνεται στην σημασία έκφρασης της. Το δίχως άλλο πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική έννοια. Ωστόσο για να είμαστε καλά μέσα μας είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να δεχόμαστε την ευγνωμοσύνη, ένα απλό κομπλιμέντο.
Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να γίνουν αποδέκτες ευγνωμοσύνης ή ακόμα και ενός κομπλιμέντου; Θέτοντας αυτή την ερώτηση σε ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης, ανακαλύψαμε ότι οι περισσότεροι έχουν αναρωτηθεί σχετικά.
Όπως συμπεράναμε η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρούν την ευγνωμοσύνη κάτι σπάνιο. Λες και αν την αποδεχτούν δεν θα υπάρχει αρκετή για τους υπόλοιπους. Πιστεύουμε ότι αυτή η δυσκολία στην αποδοχή της έχει να κάνει με τη κουλτούρα μας, επειδή οι περισσότεροι από εμάς μαθαίνουμε από νωρίς ότι πρέπει να είμαστε μετριοπαθείς και να μην επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό μας.
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι έχουν τη τάση να αποκλείουν τους εαυτούς τους από αυτό που ονομάζουμε ο «χορός της ευγνωμοσύνης». Όταν τον αποφεύγουμε, εμποδίζουμε την αγάπη και τον έπαινο να εισβάλει μέσα μας. Είναι σαν να κλείνουμε τη πόρτα σε κάποιον και να τον εμποδίζουμε να μπει σπίτι μας, στη καρδιά μας.
Ο Τζέιμς και η Σούζι
Μια από εμάς, η Σούζι, δυσκολεύεται να δεχτεί ευγνωμοσύνη. Μόλις χθες βράδυ και αφού δοκίμασε μια νέα συνταγή για φακές με κάρυ, ο Τζέιμς σημείωσε το πόσο ωραίο ήταν αυτό το πιάτο. Αντί να δεχτεί το κομπλιμέντο του η Σούζι αυτόματα απάντησε: «τελικά δεν ήταν τόσο εύγευστο όσο ήλπιζα. Κάτι έλειπε. Ίσως έπρεπε να προσθέσω κάτι. Πιθανότατα αν χρησιμοποιούσα φρέσκια πούδρα κάρυ να είχε καλύτερη γεύση. Την επόμενη φορά θα πάω να αγοράσω φρέσκα μπαχαρικά αντί να χρησιμοποιήσω ότι έχω στο ντουλάπι».
Ο Τζέιμς αμέσως επανέλαβε το κομπλιμέντο του. «Σούζι οι φακές ήταν φανταστικές» σε μια προσπάθεια να της δείξει πόσο πολύ του άρεσαν και να της θυμίσει ότι απλά της εξέφρασε τις ευχαριστίες του. Η Σούζι πρόσφατα συνειδητοποίησε ότι δεν αποδέχεται εύκολα την ευγνωμοσύνη. Και εργάζεται τον τελευταίο καιρό με σκοπό να βελτιώσει την κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι έχει κάνει πρόοδο, απλά μερικές φορές ξεχνιέται. Πρέπει συνέχεια να θυμίζει στον εαυτό της πώς πρέπει να ανταποκρίνεται. Χρειάζεται εξάσκηση.
Η Σούζι δεν είναι μόνη. Είναι πολλοί αυτοί που δυσκολεύονται να δεχτούν τον έπαινο. Όπως ανακαλύψαμε οι άνθρωποι συνήθως ανταποκρίνονται με έναν από τους ακόλουθους λάθος τρόπους:
Εκτροπή
Πολλοί από εμάς όταν δεχόμαστε κομπλιμέντα τα «εκτρέπουμε», τα πετάμε δηλαδή από πάνω μας σαν να είναι ένα ψίχουλο στα ρούχα μας. Πιθανότατα αυτό συμβαίνει γιατί πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει βάση για την ευγνωμοσύνη που εκφράζει στο πρόσωπο μας το άλλο άτομο. Το πόσο ευάλωτοι είμαστε διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο αν δεχόμαστε καλά ένα κομπλιμέντο ή όχι.
Πολλές φοβόμαστε να δείξουμε τον αληθινό μας εαυτό, όλα όσα μας κάνουν ανθρώπους, τις ατέλειες μας. Επιπρόσθετα αν ανοίξουμε τους εαυτούς μας στην αγάπη και την ευγνωμοσύνη, ρισκάρουμε να μείνουμε εκτεθειμένοι και σε όλα όσα μπορεί να την συνοδεύουν, όπως είναι ο πόνος και η απώλεια.
Ανταπόδοση
Ένας άλλος κοινός τρόπος αντίδρασης στην ευγνωμοσύνη είναι η ανταπόδοση. Πριν δηλαδή καλά καλά ακούσουμε το κομπλιμέντο, έχουμε ανταποκριθεί ανταποδίδοντας με τη δική μας έκφραση ευγνωμοσύνης. Συνήθως αναφερόμαστε σε αυτή την τακτική με την έκφραση «καυτή πατάτα», επειδή μας θυμίζει το γνωστό παιδικό παιχνίδι στο οποίο ο στόχος είναι να πιάσεις τη μπάλα και να την πετάξεις το συντομότερο δυνατόν σε κάποιον άλλον.
Σε αυτή την περίπτωση νιώθουμε ότι χρωστάμε σε όποιον μας κομπλιμεντάρει και ανταποδίδουμε προσφέροντας ένα ανάλογο σχόλιο. Ξανά μεγάλο ρόλο στην αντίδραση μας αυτή παίζει το πόσο ευάλωτοι αισθανόμαστε.
Έκπτωση
Έκπτωση στην αποδοχή ενός κομπλιμέντου έχουμε όταν εξηγούμε γιατί δεν μπορούμε να το δεχτούμε και μερικές φορές αυτό το κάνουμε με πολλές λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, όταν ο Τζέιμς κομπλιμένταρε τη Σούζι για τις υπέροχες φακές με κάρυ, εκείνη για αρκετή ώρα στη συνέχεια του εξηγούσε, γιατί δεν ήταν τόσο εύγευστες όσο αρχικά προσδοκούσε.
Τα παράπονα της στέρησαν τη χαρά του Τζέιμς και ίσως εκείνος να μην θελήσει να της πει ένα κομπλιμέντο ξανά. Κι αυτό, γιατί μια θετική κίνηση συνάντησε μια αρνητική αντίδραση.
Μέθοδος τριών βημάτων
Για να βοηθήσουμε τους άλλους να αποκτήσουν υγιείς συνήθειες αναπτύξαμε ένα μοντέλο αντίδρασης, βάσει του οποίου μπορούμε να δεχτούμε την ευγνωμοσύνη ή ένα κομπλιμέντο με σωστό τρόπο. Τα τρία βήματα είναι η αποδοχή, ο πολλαπλασιασμός και η πρόοδος.
Με απλά λόγια, πρώτον αποδεχόμαστε το ειλικρινές κομπλιμέντο του άλλου, δεύτερον το αφήνουμε να κάτσει μέσα μας, να πολλαπλασιαστεί και να μας γεμίσει και τρίτον αρχίζουμε να ρωτάμε γι αυτό εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία για σύνδεση μας με το άλλο άτομο.
Για παράδειγμα η Σούζι θα μπορούσε να είχε ρωτήσει τον Τζέιμς «τι ήταν ακριβώς αυτό που του άρεσε στο πιάτο της». Κατά αυτόν τον τρόπο ο Τζέιμς θα μπορούσε να της απαντήσει ότι του θύμισε ένα ταξίδι του στην Ινδία πριν από μερικά χρόνια. Αυτή η κουβέντα του θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση μιας συζήτησης, που θα τους έκανε να γνωριστούν καλύτερα και θα τους έφερνε πιο κοντά (Πηγή)
