“Ποιος είμαι εγώ;” ρώτησε ένας νέος τον δάσκαλο του.
“Είσαι εκείνο που σκέφτεσαι!” απάντησε ο σοφός. “Θα σου το εξηγήσω με μια ιστορία”.
Μια μέρα, από τα τείχη της πόλης, στο ηλιοβασίλεμα βαθιά στον ορίζοντα, φάνηκαν δύο άνθρωποι που αγκαλιάζονταν.
“Είναι ο πατέρας και η μητέρα”, σκέφτηκε ένα κοριτσάκι.
“Είναι δύο εραστές”, σκέφτηκε ένας άνδρας τρυφερός.
“Είναι δύο φίλοι που συναντήθηκαν μετά από πολλά χρόνια”, σκέφτηκε ένας.
“Είναι δύο έμποροι που έκλεισαν μια συμφωνία”, σκέφτηκε ένας άνθρωπος άπληστος για τα χρήματα.
“Είναι ένας άνθρωπος που αγκαλιάζει τον γιο του που γύρισε από τον πόλεμο”, σκέφτηκε μια γυναίκα μεγαλόψυχη.
“Είναι μια κόρη που αγκαλιάζει τον πατέρα της που γύρισε από το ταξίδι”, σκέφτηκε ένας πονεμένος άνθρωπος που έχασε την κόρη του.
“Είναι δυο ερωτευμένοι”, σκέφτηκε μια κοπέλα που ονειρευόταν την αγάπη.
“Είναι δυο άνθρωποι που τσακώνονται μέχρι θανάτου”, σκέφτηκε ένας άλλος.
“Ποιος ξέρει”, σκέφτηκε κάποιος.
“Κάθε σκέψη”, κατέληξε ο σοφός δάσκαλος, “αποκαλύπτει αυτό που Είσαι”.
“Να παρατηρείς συχνά τις σκέψεις σου, μπορούν να σου αποκαλύψουν περισσότερα πράγματα για τον εαυτό σου παρά οποιοσδήποτε δάσκαλος..!”
Δείτε επίσης:
Γίνε σαν το μολύβι: Μια διδακτική ιστορία
Αυτό δεν είναι λύση (Διδακτικές Ιστορίες)
