Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Σίγουρα είναι πολλά τα παραδείγματα ανθρώπων που με μια δράση τους έγιναν ζωντανά παραδείγματα. Αυτό έχει συμβεί σε όλες τις ιστορικές στιγμές και σε όλους του τόπους της γης. Άλλοτε έγιναν γνωστά και άλλοτε όχι, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει για έναν εθελοντή.
Στην Aγγλία του 19ου αιώνα, στο Νewington, γεννιέται το 1869 ο William Robert Bellenie. Το 1900 υιοθετεί το επώνυμο Walker και έμελλε να μείνει γνωστός στην ιστορία ως “ο δύτης που με τα χέρια του έσωσε τον καθεδρικό ναό του Winchester.”
Ο καθεδρικός ναός ήταν σε άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης καθώς βυθιζόταν αργά στο μαλακό έδαφος της περιοχής. Ένα εξαιρετικό χαρακτηριστικό αυτού του καθεδρικού είναι ότι, από κάτω υπάρχει μια διακλάδωση νερού από τον ποταμό Έιβον. Στα υπόγειά του ακόμα αναβλύζουν 3 πηγές και η ειδική κατασκευή του επιτρέπει όλος ο ναός να έχει μια θαυμάσια ακουστική.
Για να καταστεί δυνατό να χτιστούν υποστηρικτικά τοιχία η στάθμη των υπόγειων υδάτων έπρεπε να μειωθεί. Με τη μείωση όμως αυτή υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να προκληθεί κατάρρευση του ναού. Ο Walker προσφέρεται
εθελοντικά να κατέβει και να τοποθετήσει σάκους και οικοδομικά υλικά, βάζοντας σκυρόδεμα κάτω από αυτούς. Δούλευε έξι ώρες την ημέρα σε απόλυτο σκοτάδι, επειδή το ίζημα που αιωρούνταν στο νερό ήταν αδιαπέραστο στο φως.
Ο W. Walker εργάστηκε από το 1906 έως το 1911, πέντε χρόνια, περνώντας σχεδόν έξι ώρες την ημέρα κάτω από το νερό, μέσα στο σκοτάδι, δουλεύοντας με τα χέρια του…
Συνεχίστε την ανάγνωση ΕΔΩ
