Η έννοια της γνώσης έγκειται στο ότι δεν είναι μονοδιάστατη. Αντιθέτως πολυδιάστατη και το βάθος της φτάνει στο απώτατο σημείο της κοσμολογικής και οντολογικής της ρίζας, απ’ όπου όλα προέρχονται και γεννιούνται. Είναι οι Πρώτες Αρχές-Αίτια. Όταν η γνώση είναι πολυδιάστατη και εφαρμόσιμη τότε είναι ουσιαστική και μπορεί να ωφελήσει τα μέγιστα τον άνθρωπο. Με τη γνώση μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει σε ουσιαστικές κατακτήσεις τόσο του εαυτού του όσο της φύσης και του κόσμου εναρμονισμένος με τα πάντα. Η γνώση διακρίνεται σε δύο μέρη: την εξωτερική και την εσωτερική γνώση.
Εξωτερική γνώση
Η εξωτερική γνώση αποσκοπεί στην αναζήτηση των αιτιών του φυσικού μας κόσμου. Στηρίζεται στα πειράματα, τις αποδείξεις και τις αξιωματικές μεθόδους για να φτάσει στη ρίζα των πραγμάτων. Θεμελιώθηκε από την αριστοτελική λογική. Σε αυτή τη γνώση στηρίζεται η σημερινή επίσημη γνώση που εκπροσωπούν και προάγουν τα έθνη-κράτη και οι πολυεθνικές εταιρείες. Η εξωτερική γνώση είναι επαγωγική, ξεκινώντας από το ειδικό για να φτάσει στο συνολικό.
Συνεχώς ανανεώνει τις θεωρίες της και τις αναπροσαρμόζει για να πιάσει την έννοια του συνολικού. Η εξωτερική ή επιστημονική γνώση είναι ηλικίας 200 ετών περίπου. Δεν αναγνωρίζει επίσημα και ολοκληρωμένα την έννοια της υπερβατικής γνώσης παρότι έμμεσα καταλήγει σε αυτήν. Σήμερα η εξωτερική γνώση έχει τον κυρίαρχο ρόλο στο δημόσιο γίγνεσθαι με το όνομα «επιστήμη» και έχει προσφέρει σημαντικά στον άνθρωπο.
Εξωτερική γνώση
Η εσωτερική γνώση αναζητά τα αίτια της ύπαρξης σε ένα βαθύτερο σύμπαν. Βασίζεται κυρίως στους μύστες, δηλαδή εκείνους που βίωσαν μια βαθύτερη πλευρά των πραγμάτων που αδυνατούν οι αισθήσεις να πιάσουν. Οι μύστες ίδρυσαν τις θρησκείες, τα μεταφυσικά κινήματα, φιλοσοφικά κλπ. Η γνώση αυτή είναι απαγωγική, δηλαδή ξεκινά από το συνολικό και καταλήγει στο ειδικό. Δεν ανανεώνει τις θεωρίες της διότι η ίδια, όπως ισχυρίζεται, γνωρίζει το σύστημα των κόσμων και των όντων, Η ίδια το έχει κωδικοποιήσει για να γίνεται αντιληπτό από τη νόηση του ανθρώπου. Η ηλικία της γνώσης αυτής είναι χιλιάδων ετών. Θεωρεί την εξωτερική γνώση μονόπλευρη και σε τεράστιο βαθμό ελλιπή, επειδή δεν μπορεί να συλλάβει το βάθος της ύπαρξης των πραγμάτων. Θεμελιώθηκε από την πλατωνική λογική.
H εσωτερική γνώση στηρίζεται στο γεγονός της βαθύτερης ύπαρξης των πραγμάτων. Σε εκείνο, που δεν φαίνεται ή που δεν γίνεται αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις.
Ειδικότερα, η εσωτερική γνώση βασίζεται στη πολυδιάστατη λειτουργία του εγκεφάλου και της νόησης. Οι μύστες χρησιμοποιούν την υπέρ-συνειδητή λειτουργία του νου τους και είναι σε θέση να φτάνουν σε βαθύτερα επίπεδα ύπαρξης από όπου όλα προέρχονται και εκφράζονται. Είναι σε θέση να έχουν πολυδιάστατη εικόνα για κάθε ύπαρξη της ύλης και της μορφής. Για αυτό η γνώση που μεταδίδουν είναι συνολική, ολοκληρωμένη. Συλλαμβάνει την πρωτογενή και αρχέτυπη γνώση των πραγμάτων που ονομάζεται «εσωτερική» στη μεταφυσική ορολογία.
Εσωτερική γνώση: Η προέλευσή της
Η προέλευση της εσωτερικής γνώσης ξεκινά από τους προκατακλυσμιαίους πολιτισμούς. Υπήρξαν τέσσερις στο παρελθόν, δηλαδή η Αδαμιαία, Υπερβόρεια, Λεμούρια και Ατλάντια φυλή. Οι πολιτισμοί αυτοί ολοκλήρωσαν την πορεία τους φτάνοντας σε υψηλά επίπεδα εξέλιξης σε εσωτερικό, πνευματικό, τεχνολογικό, πολιτισμικό κλπ επίπεδο. Η εσωτερική γνώση των προκατακλυσμιαίων πολιτισμών διατηρήθηκε από τους διασωθέντες των μεγάλων κατακλυσμών, που οι τελευταίοι έλαβαν χώρα προ χιλιάδων ετών.
Οι μυημένοι στους προϊστορικούς χρόνους μετέδωσαν την εσωτερική αλήθεια. Ίδρυσαν τα μεταφυσικά –εσωτερικά κινήματα. Μέσα από ειδική θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση ο ανθρώπινος νους καθίσταται ικανός να γίνει κοινωνός τμήματος της αοράτου περιοχής. Οι εσωτερικές μυήσεις ονομάστηκαν «μυστήρια» με στόχο να φέρουν σε επαφή την κοινωνία του ανθρώπου με την εσωτερική ύπαρξη των πραγμάτων. Πηγή: omakoion.gr
