«Ποιος είσαι εσύ και για ποιο σκοπό ήρθες στον κόσμο;
Δεν είναι εκείνος που σ’ έφερε;
Δεν είναι εκείνος που σου έδειξε το φως;
Δεν σου έδωσε συντρόφους και αισθήσεις και λογική;
Ως τι σε έφερε εδώ; Δεν σε έφερε ως θνητό;
Για να ζήσεις μ’ ένα ταπεινό σαρκίο πάνω στην γη, να βλέπεις την διοίκησή του, να ακολουθείς την πομπή του, να συνεορτάζεις με εκείνον για λίγο; Δεν θέλεις λοιπόν για όσο σου επιτρέπεται και αφού θα έχεις κοιτάξει την πομπή και την πανήγυρη, όταν σε βγάλει, να πας να τον προσκυνήσεις και να τον ευχαριστήσεις για όσα άκουσες και είδες;
– “Όχι, ήθελα να μείνω ακόμα στην γιορτή.” Ναι, και οι μύστες θέλουν να συνεχίζουν τις τελετές και οι θεατές, στην Ολυμπία θέλουν να βλέπουν τους άλλους αθλητές, αλλά η πανήγυρη έχει τέλος.
Βγες, φύγε, με ευγνωμοσύνη και διακριτικότητα. Δώσε τόπο σε άλλους, πρέπει να έρθουν κι άλλοι, όπως ήρθες κι εσύ, κι όταν έρθουν πρέπει να έχουν χώρο, σπίτια, όλα τα χρειαζούμενα. Αν δεν φύγουν οι πρώτοι, τι θα απομείνει; Γιατί είσαι άπληστος; Γιατί είσαι ανικανοποίητος; Γιατί καταλαμβάνεις τον χώρο του κόσμου;»
Επίκτητος, Διατριβές, Δ/α 45-48
