Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Διάλεξη που δόθηκε στις 28 Απριλίου 1979 στα κεντρικά γραφεία της Νέας Ακρόπολης στη Μαδρίτη Ισπανίας
Σήμερα όλοι έχουμε κουραστεί από δυσνόητες ορολογίες, συσσώρευση δεδομένων και από μια εντελώς στείρα γνώση που, κατά βάθος, δεν μας προσφέρει τίποτα. Όλοι θέλουμε να ανακαλύψουμε ένα άλλο είδος πραγματικότητας αλλά και τον εαυτό μας. Επιθυμούμε να πραγματώσουμε, έστω και σε μικρό βαθμό, το πιο μύχιο όνειρο της ψυχής μας.
Αναμφισβήτητα, όλοι μας, είτε μέσα από βιβλία είτε από ταξίδια, εντυπωσιαζόμαστε από τα ευρήματα των κυκλώπειων «σκελετών» τόσων και τόσων πολιτισμών. Και αυθόρμητα αναρωτιόμαστε για τον λόγο για τον οποίο πεθαίνουν οι πολιτισμοί.
Τα απομεινάρια του παρελθόντος δεν είναι μόνο πέτρες στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη, αλλά μερικές φορές είναι κατασκευές αστρολογικής παρατήρησης, όπως για παράδειγμα τα ντολμέν. Βρίσκουμε γλυπτά ή κατασκευές φτιαγμένες με μια τελειότητα που σήμερα δεν μπορούμε να μιμηθούμε, όπως η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα, που είναι πολύ καλύτερα προσανατολισμένη ακόμη και από το αστεροσκοπείο του Παρισιού. Αλλά και στη μακρινή Αμερική βρίσκουμε ερείπια ναών και πυραμίδων τέλεια συντονισμένα με ένα θαυμάσιο συμπαντικό σκηνικό.
Τι συνέβη σ’ αυτούς τους πολιτισμούς; Τι απέγιναν εκείνοι οι λαοί; Τι απέγινε εκείνη η αρχική δύναμη που σήκωνε την πέτρα, που σκάλιζε το ξύλο και μετέτρεψε εκείνους τους τόπους σε εύφορους οπωρώνες; Όταν κανείς ατενίζει, για παράδειγμα, τις γραμμές της Nazca, στην Αμερική, δύσκολα φαντάζεται ότι σ’ εκείνα τα μέρη υπήρχαν κήποι, ποτάμια και δρόμοι, υπήρχαν κάποτε λαοί που γελούσαν, εργάζονταν, τιμούσαν τους θεούς τους. Σήμερα, όλα εκεί είναι μια άμμος που παίρνει ο άνεμος.
Ίσως, για μια στιγμή, ο άνεμος να αφήνει να φανεί ένα κομμάτι από κάποιο τείχος, αλλά όταν κάποιος πλησιάζει για να το δει από κοντά, ο άνεμος έχει πια καλύψει το ερείπιο και είναι δύσκολο να το ξαναβρεί κανείς. Όλα είναι σιωπηλά, εκτός από τα κύματα της πλησιέστερης ακτής που σπάνε στην αρχή του χρόνου… και τα άστρα που ξεκινούν να ατενίζουν το ηλιοβασίλεμα, όπως την πρώτη μέρα της Ανθρωπότητας. Τι συνέβη σε όλους αυτούς τους μεγάλους πολιτισμούς; Συνεχίστε την ανάγνωση ΕΔΩ
