Καθώς μια ομάδα βατράχων ταξίδευε μέσα στο δάσος, δύο από αυτούς έπεσαν σε μια βαθιά κοιλάδα. Όταν οι άλλοι βάτραχοι μαζεύτηκαν γύρω από το λάκκο και είδαν πόσο βαθιά ήταν, είπαν στους δύο βατράχους ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα για αυτούς.
Ωστόσο, οι δύο βάτραχοι αποφάσισαν να αγνοήσουν τι λένε οι άλλοι και ξεκίνησαν να προσπαθούν να βγουν από το λάκκο.
Παρά τις προσπάθειές τους, η ομάδα των βατράχων στην κορυφή του λάκκου εξακολουθούσε να λέει ότι έπρεπε να εγκαταλείψουν. Ότι δεν θα βγούνε ποτέ από εκεί.
Τελικά, ο ένας από τους δύο βατράχους έδωσε προσοχή σε ό,τι έλεγαν οι άλλοι και εγκατέλειψε, ώσπου πέθανε. Ο άλλος βάτραχος συνέχισε να πηδάει όσο πιο δυνατά μπορούσε. Και πάλι, το πλήθος βατράχων του φώναζε για να σταματήσει να υποφέρει και να πεθάνει ήρεμα.
Ο βάτραχος πήρε φόρα και πήδησε ακόμα πιο σκληρά και τελικά κατάφερε να βγει από το λάκκο. Όταν βγήκε, οι άλλοι βάτραχοι είπαν: «Δεν μας άκουγες;»
Ο βάτραχος τους εξήγησε ότι ήταν κωφός. Νόμιζε όλη αυτή την ώρα ότι τον ενθάρρυναν.
Ηθικό δίδαγμα.
Τα λόγια του κόσμου μπορούν να έχουν μεγάλη επίδραση στις ζωές των άλλων. Σκεφτείτε τι λέτε πριν το ξεστομίσετε. Ίσως να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.
