Το θέμα της ψυχής έχει περίεργη προσέγγιση στον χώρο του κινηματογράφου. Συνήθως, συνδυάζεται με την απεικόνιση κάποιου είδους μεταθανάτιας ζωής ή, συχνότερα, με κάποια μελέτη πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό.
Τι μπορεί να κρύβεται στο υποσυνείδητο; Τι μπορεί να έχουμε θάψει τόσο βαθιά που να το έχουμε κρύψει και από τον ίδιο τον εαυτό μας; Και πώς αντιδρούμε όταν αυτό ξαναβγεί στην επιφάνεια;
Identity (2003)
Ένας δολοφόνος βρίσκεται λίγο πριν την εκτέλεση, για μια σειρά φόνων σε ένα μοτέλ. Ο ψυχίατρός του ανακαλύπτει ένα ημερολόγιο που μπορεί να αποκαλύψει τι ακριβώς συνέβη. Παράλληλα, βλέπουμε την ιστορία δέκα αγνώστων σε ένα μοτέλ, που προσπαθούν να ανακαλύψουν τι συμβαίνει, καθώς αρχίζουν να πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλο.
The Jacket (2005)
Ένας βετεράνος που, μετά από έναν τραυματισμό, παρουσιάζει κενά μνήμης, κατηγορείται για ένα φόνο που δεν θυμάται να διέπραξε και κλείνεται στο ψυχιατρείο. Υποβάλλεται σε πειραματικές μορφές θεραπείας, κατά τη διάρκεια των οποίων η συνείδησή του μεταφέρεται στον χρόνο.
Shutter Island (2010)
Ένας αστυνομικός επιθεωρητής και ο συνεργάτης του ερευνούν την εξαφάνιση μιας ασθενούς από μια ψυχιατρική κλινική. Το προσωπικό της κλινικής φαίνεται να προσπαθεί να εμποδίσει την έρευνα, ενώ ο επιθεωρητής φαίνεται να επηρεάζεται από την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο νησί.
The Ward (2010)
Μια νεαρή γυναίκα κλείνεται σε ψυχιατρική κλινική, χωρίς να θυμάται το παρελθόν της. Το κλίμα είναι εχθρικό, τόσο από το προσωπικό όσο και από τις άλλες τροφίμους. Σύντομα εμφανίζεται ένα φάντασμα και, λίγο μετά, ασθενείς αρχίζουν να εξαφανίζονται.
