Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Ο Beethoven, εξέχουσα φυσιογνωμία της μουσικής, μας άφησε το πλούσιο έργο του, που αντανακλά την πορεία και τη διακύμανση της ζωής του. Η ψυχή του ξετυλίγεται στις νότες, σαν μουσικό πάθος, μέσα στη χαρά, στην λύπη, στη μελαγχολία και στον ενθουσιασμό. Ο “κουφός” συνθέτης ξεπέρασε δυσκολίες, ξεπέρασε πάνω από χίλια εμπόδια για να δώσει στους ανθρώπους την ομορφιά που με μαγικό τρόπο μπόρεσε να αγγίξει και να εκφράσει η ψυχή του.
Να κάνει κανείς το καλό που μπορεί, να αγαπά την ελευθερία περισσότερο από κάθε άλλο. Αν ακόμη βρεθεί μπροστά σε ένα θρόνο, ποτέ να μην προδώσει την αλήθεια.
Γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1770 στη Βόνη. Γιος ενός μέθυσου τενόρου, ο οποίος, μιμούμενος τον πατέρα του Mozart θέλησε να μεταμορφώσει σε παιδί θαύμα το μικρό Ludwig εκμεταλλευόμενος την πρόωρη ιδιοφυία του. Σε ηλικία τεσσάρων χρόνων τον έσπρωξε στη μελέτη του πιάνου και στα 8 του άρχισε την καριέρα του σαν δεξιοτέχνης. Εκτός του πιάνου μελέτησε όργανο και βιόλα.
Αν και ασχολήθηκαν με τον μικρό Ludwig αρκετοί μουσικοί (ένας βιολιστής, ένας τενόρος, ένας συνθέτης και δύο οργανίστες) την φιλολογική του παιδιά τη χρωστούσε μονάχα στην περιέργεια του και στο πάθος του αυτοδίδακτου. Απέκτησε σύντομα τη φήμη του αυτοσχεδιαστή, φήμη που επισκίασε τα προσόντα του σαν εκτελεστή.
Το 1787 φεύγει από τη Βιέννη με οικονομική υποστήριξη από τον κόμη Βάλτσαιν για να παρακολουθήσει μαθήματα με τον Μozart. Ο θάνατος όμως της μητέρας του, που τον έφερε πίσω στη Βόννη, δεν επέτρεψε την πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου. Αυτόματα έγινε και ο αρχηγός της οικογένειας. Είναι υποχρεωμένος να αγωνίζεται ενάντια στη σπατάλη του πατέρα του. Το φορτίο είναι βαρύ.
Το 1792 τον ξαναβρίσκουμε στην Βιέννη. Ο Mozart όμως έχει πεθάνει. Την μουσική του εκπαίδευση την αναλαμβάνουν τώρα οι Haydn, Scheuk, Salieri και Albrechtberger.
Ο Beethoven αντιπροσωπεύει ένα κράμα από αλληλοσυγκρουόμενες αρετές και ελαττώματα. Τρυφερός και χυδαίος, ευαίσθητος και αγροίκος, ιδεαλιστής και υλιστής, Απόστολος της πανανθρώπινης συναδέλφωσης αλλά και αδιόρθωτος μισάνθρωπος. Επιθετικά φιλελεύθερος, που δεχόταν πειθήνια τις ευεργεσίες των αριστοκρατών μαικήνων του, αυστηρός ηθικολόγος που παραπατούσε στα καπηλειά, πλάσμα τρυφερό και ακοινώνητο.
