Η Βουδιστική Φιλοσοφία μας προκαλεί μια πρώτη εντύπωση απαλότητας, ομαλότητας και υπερβολικής γλυκύτητας και κατανόησης στο μαθητή και στα λάθη του. Αλλά αφού εμβαθύνουμε λίγο σ’ αυτήν, ανακαλύπτουμε ότι αυτή η ομαλότητα, αυτή η γλυκύτητα δεν είναι αυτή που κυριαρχεί στο βάθος, αλλά χαρακτηρίζεται από μια σιδερένια στάση απέναντι στη ζωή.
Αυτό που συμβαίνει μπορούμε να το εξηγήσουμε με το παράδειγμα του καρπού του μάνγκο που είναι μαλακό και απαλό απέξω και κρύβει μέσα του τη σκληράδα του σιδήρου. Τέτοιος είναι ο σκοπός της Βουδιστικής διδασκαλίας: δεν χρειάζεται να εκφραστεί κανείς εξωτερικά με σκληρότητα, επειδή αυτό θα σημαίνει ότι πέφτει ακόμη μια φορά στα φαινόμενα και στην επιφάνεια.
Η αντοχή και η δύναμη είναι χαρακτηριστικά της εσωτερικής καρδιάς και δεν εκδηλώνονται μέσα από τα λόγια ή από τη συμπεριφορά, αλλά με τη στάση μας απέναντι στα καθημερινά μας προβλήματα
