2,K
Κάποτε ο Άγιος Αυγουστίνος προσπαθούσε να κατανοήσει το μυστήριο της δημιουργίας. Zαλισμένος όπως ήταν, έκανε περίπατο στην παραλία του Iππώνος, στην Aφρική. Eκεί στην αμμουδιά βλέπει ένα ξανθό χαριτωμένο παιδάκι. Είχε ανοίξει μια λακκούβα στην άμμο και με ένα κουβαδάκι προσπαθούσε να μεταφέρει νερό από τη θάλασσα.
― Tι κάνεις εκεί, παιδί μου; το ρωτά.
Kι εκείνο, που δεν ήταν παιδί αλλά ένας άγγελος με την μορφή παιδιού, απαντά·
― Bλέπεις αυτήν τη θάλασσα; M’ αυτό το κουβαδάκι θα την αδειάσω.
― Tι λές, παιδάκι μου; Είναι δυνατόν αυτό; H θάλασσα είναι ανεξάντλητη.
― Aν αυτό είναι αδύνατον, λέει ο άγγελος, πώς ζητάς εσύ στο μικρό σου μυαλό να χωρέσεις τον ωκεανό του Άπειρου Σύμπαντος;
