Και όταν βρέθηκα τέλος στην κεντρική αίθουσα του σπηλαίου, είδα μπροστά μου έναν γέροντα να ’ναι καθισμένος σ’ έναν χρυσό θρόνο. Στο ένα του χέρι κρατούσε τον σμαραγδένιο πίνακα, που είχε σκαλισμένα απάνω τα λόγια της αρχαίας σοφίας.
Και μου είπε ο γέροντας: «Δε μπορώ να σου δώσω τον πίνακα, μόνο αποστήθισε τα λόγια τα γραμμένα και πάρτα μαζί σου χαραγμένα στη μνήμη. Ύστερα μελέτησε μόνος σου τη σοφία αυτών των λόγων κι όταν νιώσεις έτοιμος, φύγε και περιπλανήσου σ’ όλη την οικουμένη, να τη διδάξεις στους ανθρώπους. Αλλά να διδάξεις τη σοφία των λόγων αυτών κι όχι τα ίδια τα λόγια.
Διότι ο λόγος αυτός ο γραμμένος είναι τέλειος στη διατύπωσή του και αν ληφθεί κατά λέξιν και ως έχει, μπορεί να χρησιμεύσει τόσο για καλό, όσο και για το κακό. Άφησε λοιπόν τους ανθρώπους να φανταστούν όποια σοφία τους ταιριάζει κι ας προκύψει από τον καθένα ένας δικός του ξεχωριστός σμαραγδένιος πίνακας, ένας δικός του νόμος και λόγος.
Μόνο έτσι ο άνθρωπος θα μπορέσει ν’ αποβάλει τον εγωισμό του, τις επιθυμίες για πλαστά δημιουργήματα, τη μανία για πλούτη κι εξουσία, τον πόλεμο και τις σφαγές. Μόνο έτσι θα ορίσει την ελευθερία του, αλλά και τα όρια αυτής της ελευθερίας που του ορίζει η κοινωνία μέσα στην οποία ζει. Διότι το μεγάλο έργο δεν είναι της ύλης ή της ζωής, του σώματος ή της ψυχής.
Το μεγάλο έργο βρίσκει την πραγμάτωσή του στο πνεύμα το ενοποιητικό, το αρχέγονο, αυτό που δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε παρά μόνο με τα μάτια της ψυχής.»
Ο πίνακας αυτός έγραφε:
1. Δεν είναι φαντασίες, είναι βεβαιωμένο και αληθινό.
2. Ό,τι είναι κάτω μοιάζει με εκείνο που είναι πάνω και ό,τι είναι πάνω μοιάζει με αυτό που είναι κάτω, προς εκπλήρωση του θαυμάσιου εκείνου πράγματος.
3. Και όπως όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν μέσω του λόγου του ενός Όντος, έτσι όλα τα πράγματα γεννήθηκαν από εκείνο το πράγμα μέσω προσαρμογής.
4. Πατέρας του είναι ο ήλιος, μητέρα του η σελήνη, ο άνεμος το κυοφόρησε, η γη είναι η τροφός του.
5. Είναι ο πατέρας της τελείωσης σ’ όλο τον κόσμο.
6. Η δύναμή του είναι μεγάλη, αν μετατραπεί σε γη.
7. Χώρισε τη γη από τη φωτιά, το λεπτό από το παχυλό, ενεργώντας συνετά και με κρίση.
8. Ανέβα με τη μεγαλύτερη σύνεση από τη γη στον ουρανό και μετά κατέβα πάλι στη γη και συνδύασε τις δυνάμεις των ανωτέρων και κατωτέρων πραγμάτων. Έτσι θα κατακτήσεις τη δόξα όλου του κόσμου και η σκοτεινιά θα απομακρυνθεί από σένα.
9. Είναι πιο δυνατό από την ίδια τη δύναμη, γιατί υπερνικά το λεπτοφυές και διαπερνά το κάθε στερεό.
10. Έτσι δημιουργήθηκε ο κόσμος.
11. Έτσι εφάρμοσε τις θαυμάσιες υποδείξεις που γίνονται εδώ.
12. Γι’ αυτό ονομάστηκα Ερμής ο Τρισμέγιστος, κατέχοντας τρία μέρη της φιλοσοφίας όλου του κόσμου.
13. Πράγματι αυτό που εξέθεσα για το έργο του ήλιου είναι πλήρες.