Μέσα στα πλαίσια των Φιλοσοφικών Πολεμικών Τεχνών και σε σχέση με την Αρχαία Ελλάδα, το Σπαρτιάτικο πολεμικό Πνεύμα αποτελεί ένα πρότυπο που αξίζει να μελετήσει κανείς πολύ διεξοδικά για να βγάλει ένα φιλοσοφικό απόσταγμα. Το πρώτο που πρέπει να αναφερθεί, είναι ότι όλος ο Σπαρτιατικός Πολιτισμός στηρίχθηκε στους νόμους του Λυκούργου.
Ο Σπαρτιάτης πολεμιστής ήταν αποτέλεσμα της εφαρμογής των νόμων του Λυκούργου σε καθημερινή βάση. Το μοναδικό μέλημα του Σπαρτιάτη πολεμιστή ήταν το πώς να εκφράσει με τον πιο σωστό τρόπο την «Σπαρτιάτικη Αρετή». Ένας τρόπος ζωής που ξεπερνά κατά πολύ τα μικροαστικά σημερινά ιδανικά και οδηγεί τον Άνθρωπο στο να ελέγχει τον εαυτό του και να ξεπερνά κατά πολύ τα φαινομενικά του όρια, καλλιεργώντας έναν Ηρωικό τρόπο ζωής.
Η εκπαίδευση άρχιζε από την παιδική ηλικία και αφορούσε τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια. Ο στόχος ήταν τα κορίτσια να γίνουν «καλές μητέρες πολεμιστών» και τα αγόρια να γίνουν «αήττητοι πολεμιστές». Σε ηλικία 7 ετών αναλάμβανε την εκπαίδευση των παιδιών το κράτος και ειδικοί παιδαγωγοί (Παιδοτρίβες) καλλιεργούσαν στο νεαρό Σπαρτιάτη πρώτα ένα Ηρωικό πνεύμα, μια ενάρετη ψυχή που είχε ως αποτέλεσμα ένα δυνατό και υγιές σώμα που θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε οποιαδήποτε δυσκολία.
Η τέχνη, η μουσική, τα παιχνίδια και οι εργασίες ομαδικού χαρακτήρα, οι πολεμικοί χοροί και η επιβίωση στην άγρια φύση χωρίς καμιά βοήθεια, σφυρηλατούσαν ένα χαρακτήρα με κύρια χαρακτηριστικά την Ανδρεία και την Αυτοθυσία. Οι αγώνες δρόμου, τα άλματα, οι αγώνες πάλης, το ρίξιμο του ακοντίου και του δίσκου συμπλήρωναν την εκπαίδευση του νέου, έτσι ώστε να γεννηθεί ένας πραγματικός πολεμιστής τόσο στο Πνεύμα όσο και στο Σώμα.
Αποτελέσματα αυτής της διαπαιδαγώγησης ήταν μια βαθιά αγάπη στην πατρίδα σε τέτοιο σημείο που ο Σπαρτιάτης πολεμιστής δεν δίσταζε να προσφέρει τη ζωή του για την υπεράσπισή της. Το θάρρος, η αυτοθυσία, η ανδρεία, η δύναμη, η ταπεινότητα, η τόλμη, ο σεβασμός στους θεούς ήταν φυσικά αποτελέσματα της σπαρτιάτικης εκπαίδευσης.
Η αρχαία ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από ηρωικές πράξεις των Σπαρτιατών με αποκορύφωμα τις Θερμοπύλες, όπου 300 Σπαρτιάτες με τον Βασιλιά τους τον Λεωνίδα έδωσαν στην Ανθρωπότητα ένα πρότυπο Πολεμιστή με Φιλοσοφική στάση Ζωής και Θανάτου.
Για το Σπαρτιάτη Πολεμιστή, η εκτέλεση του καθήκοντος, ο σεβασμός στον εχθρό, η μάχη με τιμή και αξιοπρέπεια, ο πόλεμος χωρίς πάθος, φόβο και βία, η αφιέρωση της νίκης στο θεό, η ανδρεία, η τόλμη, η αυτοθυσία αποτελούσαν μέσα για την εκπλήρωση και ενσάρκωση του σπαρτιατικού ιδεώδους.
Ένα σπαρτιατικό ιδεώδες που μπορεί να εκφραστεί με πολύ λίγα λόγια, σαν αυτά που έμειναν αναλλοίωτα μετά από χιλιάδες χρόνια. Όταν οι Πέρσες ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες να τους παραδώσουν τα όπλα τους αυτοί απάντησαν :
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ
Όταν η μάνα αποχαιρετούσε το παιδί της που πήγαινε για πόλεμο του έλεγε:
Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ
Απόσπασμα από το βιβλίο Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ – MICHEL ECHENIQUE, , ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Πηγή: nea-acropoli.gr
