Το νερό παίρνει το σχήμα του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται. Άλλες φορές είναι ένα ρυάκι που τρέχει κελαρύζοντας στο δάσος και κάποιες άλλες είναι ένας ορμητικός καταρράκτης ή ο απέραντος ωκεανός. Και κάποιες άλλες, συμβαίνει να βρίσκεται σε ένα μπουκάλι ή ποτήρι ή σε κάποιον κουβά.
Το νερό δεν χάνει την αυθεντικότητά του. Παραμένει νερό, είτε είναι ο ωκεανός είτε βρίσκεται σε ένα δοχείο. Δεν χάνει τις ποιότητές του ούτε την ουσία του. Δεν χάνει τον σκοπό της ύπαρξής του. Το νερό παίρνει – απλά και αυθόρμητα – το σχήμα του περιβάλλοντος που βρίσκεται.
Ομοίως και ο άνθρωπος. Είμαστε όλοι μας η ίδια πανταχού παρούσα Συνειδητότητα, Ευδαιμονία, Ύπαρξη. Δώσε της όποιο όνομα θες… Θεός, Απεριόριστο Ον, Πηγή… δεν έχουν σημασία τα ονόματα. Σημασία έχει η ουσία και τούτη η ουσία παίρνει το σχήμα ανθρώπων, λουλουδιών, μικροοργανισμών. Σαν άνθρωποι, ξεχνάμε πως είμαστε τούτη η ουσία και έτσι επικεντρωνόμαστε στη μορφή. Ξεχνάμε πως είμαστε το νερό και ασχολούμαστε με το ποτήρι.
Ήρθε η ώρα να γίνουν μεγάλες αλλαγές στον πλανήτη. Να έρθει η ειρήνη στη Γη. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί όταν το ένα ποτήρι αντιμάχεται το άλλο ποτήρι. Θα συμβεί μόνο όταν το ποτήρι εσωτερικευτεί και συνειδητοποιήσει πως είναι το νερό και ότι απλά το ποτήρι του δίνει ένα σχήμα.
Ασχολήσου με το νερό, στρέψε όλη σου την προσοχή σε αυτό και άσε το ποτήρι να κάνει την δουλειά του. Τα γεγονότα της ζωής συμβαίνουν αυθόρμητα και πολύ λίγη δύναμη έχουμε πάνω τους για να τα αλλάξουμε.
Όταν όμως γνωρίζουμε πως είμαστε το νερό και ζούμε σύμφωνα με τούτη την αλήθεια, η ποιότητα της ζωής μας αλλάζει. Βλέπουμε το νερό σε κάθε ποτήρι που συναντάμε και σταδιακά βλέπουμε πέρα από τα ποτήρια. Είμαστε όλοι το νερό του απεριόριστου ωκεανού.
Είναι στη φύση του ανθρώπου να εκμεταλλεύεται κάθε τι προκειμένου να υλοποιήσει τις επιθυμίες του. Το ποτήρι κάνει τα πάντα προκειμένου να αλλάξει το ράφι στο οποίο βρίσκεται· ακόμη και να αλλάξει το ποτήρι και να γίνει ίσως ένα βάζο. Όμως, όλοι μας έχουμε την θέση μας στη ζωή και δεν είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε πού θέλουμε να βρισκόμαστε ή τι σχήμα να έχουμε. Όταν όμως αφήσουμε το ράφι όπως έχει και αποδεχτούμε το ποτήρι που είμαστε, τότε στρεφόμαστε μέσα μας και όλα αλλάζουν. Ένα φως ξεχύνεται από το ποτήρι και αλλάζει τόσο την δική του ποιότητα όσο και το ράφι στο οποίο βρίσκεται.
Δεν είναι δύσκολο να στραφείς μέσα σου και βυθιστείς στην ευδαιμονία του νερού. Απλά άφησε τα πράγματα να κυλάνε όπως έρχονται. Μην τα σχολιάζεις, μην βάζεις ταμπέλες, μην κυνηγάς τις εμπειρίες. Ό,τι είναι να κάνεις στη ζωή θα το νιώσεις αυθόρμητα. Όλα συμβαίνουν τώρα και το τώρα είναι η μόνη αληθινή στιγμή.
Ναι, έχεις εκατό χιλιάδες σκέψεις στο κεφάλι σου που σε βασανίζουν. Περνάς μέσα από δύσκολες εμπειρίες που σε τρελαίνουν. Όμως να θυμάσαι τούτο: το νερό επέλεξε το συγκεκριμένο ποτήρι για να βιώσει τις εμπειρίες του υλικού κόσμου. Κι εσύ είσαι το νερό που βιώνει την εμπειρία του ποτηριού στο συγκεκριμένο ράφι που βρίσκεσαι. Σε ποιον λοιπόν συμβαίνει η εμπειρία του ποτηριού; Στο νερό. Σε ποιον συμβαίνει η εμπειρία της ανθρώπινης ζωής; Στον απέραντο ωκεανό της Συνειδητότητας. Κι εσύ είσαι τούτος ο ωκεανός.
Όταν εσωτερικεύεσαι, γίνεσαι ο παρατηρητής της ζωής. Ο αιώνιος, αμετάβλητος, απερίσπαστος, αναλλοίωτος παρατηρητής.
Αποστασιοποιείσαι από την ανάγκη να σχολιάζεις ό,τι συμβαίνει, να χωρίζεις τις εμπειρίες σε καλές ή κακές και τότε σβήνουν και οι επιθυμίες. Όταν όλα όσα εκδηλώνονται είναι άξια αγάπης, γιατί να θες να υλοποιήσεις κάτι άλλο; Μην φοβάσαι, η ζωή σου εξελίσσεται όπως πρέπει να εξελιχθεί και οι εμπειρίες που έχεις είναι σύμφωνα με την χορογραφία του δικού σου, κοσμικού χορού που έχει γραφτεί αποκλειστικά για σένα.
Πηγή: omorfizoi.gr
