Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Σύμφωνα με τη Δεύτερη Κοσμική Αρχή της Αναλογίας, που αναφέρεται στο βαθειά εσωτερικό κείμενο του Κυμβαλείου, ο φυσικός ρυθμός της Μετενσάρκωσης εκφράζεται επίσης στους Κύκλους της Ιστορίας, της Ανόδου, της Πτώσης και της διαδοχής των Ανθρώπινων Πολιτισμών.
Μια απ’ τις βασικές και πιο μυστηριώδεις ιδιότητες της Ζωής, σ’ όλα της τα επίπεδα εκδήλωσης, είναι η εξάρτησή της από ρυθμούς και κύκλους. Από έναν μικροοργανισμό μέχρι τους μεγάλους οργανισμούς των φυλών και των πολιτισμών και από ένα άτομο μέχρι έναν Γαλαξία, όλα στο Σύμπαν υπακούουν στον νόμο των ρυθμών. Υπάρχουν μεγάλοι και μικροί ρυθμοί τόσο στον άνθρωπο όσο και σε ανώτερους συλλογικούς οργανισμούς, όπως είναι, για παράδειγμα, η Ανθρωπότητα, μια φυλή, ένας πολιτισμός ή μια πόλη. Αυτοί οι ρυθμοί συνδέονται τόσο μεταξύ τους όσο και με τον Μακρόκοσμο των πλανητών και των άστρων με θαυμάσια ακρίβεια και συντονισμό.
Στην ανθρώπινη περίπτωση, ο ρυθμός της Μετενσάρκωσης μπορεί να θεωρηθεί ένας μακρόρυθμος. Όταν, όμως, ενσωματώνεται στον κύκλο ενός Πολιτισμού, αποτελεί έναν μικρόρυθμο. Στον άνθρωπο υπάρχουν διάφοροι μικρόρυθμοι δεκαετείς ή και ετήσιοι. Οι πιο σημαντικοί ωστόσο είναι τρεις. Ο πρώτος διαρκεί 23 ημέρες και αφορά στους κύκλους του φυσικού σώματος. Δηλαδή κάθε 23 ημέρες το ανθρώπινο σώμα, από ενεργητική άποψη, περνάει από μια καμπή ή μια κάθοδο. Ο δεύτερος συνδέεται με τον σεληνιακό ρυθμό, όπως ο προηγούμενος με το γήινο, διαρκεί 28 ημέρες και ευθύνεται για τις ψυχολογικές εναλλαγές. Ο τρίτος διαρκεί 31 μέρες, ρυθμίζει τη νοητική δραστηριότητα και συσχετίζεται με τον Ήλιο.
