Άρθρο από το site “Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΛΙΘΟΣ“
Ο Πλωτίνος (περ. 204-270 μ.Χ.) ήταν σημαντικός φιλόσοφος της ύστερης αρχαιότητας και ιδρυτής της σχολής της Νεοπλατωνικής φιλοσοφίας.
Η ζωή του
Γεννήθηκε το 204 μ.Χ. στη Λυκόπολη της Αιγύπτου, μια επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επί αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου. Το όνομά του λέγεται πως είναι λατινικής προέλευσης και ότι ίσως του δόθηκε προς τιμή της αυτοκράτειρας Πλωτίνας. Υπάρχουν ποικίλες εικασίες για την οικογενειακή του κατάσταση αλλά σ’ αυτό που συμφωνούν οι περισσότεροι ιστορικοί είναι ότι απέφευγε να συζητάει για την καταγωγή του καθώς ένιωθε ντροπή που ήταν αναγκασμένος να έχει φυσικό φορέα που τον έκανε να κοκκινίζει.
Με τη φιλοσοφία ασχολήθηκε σχετικά αργά, 28 ετών. Μέχρι τότε παρά το γεγονός ότι είχε αποφασίσει να αφοσιωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας, κανένας από τους δασκάλους που συνάντησε στην Αλεξάνδρεια όπου είχε μεταβεί για την εκπαίδευσή του δεν κατάφερε να του εγείρει το ενδιαφέρον για να ασχοληθεί με τη φιλοσοφία. Βρήκε αυτό που ζητούσε στο πρόσωπο του Αμμώνιου Σακκά, ενός αυτοδίδακτου φιλόσοφου που καταγόταν από χριστιανική οικογένεια και κατά πάσα πιθανότητα εργαζόταν στο λιμάνι όπου μετέφερε σακιά, εξ ου και το όνομά του. Ο Πλωτίνος ενθουσιάστηκε με τη γνωριμία μαζί του, αναφωνώντας κατά την πρώτη ομιλία στην οποία παρευρέθηκε «τούτον εζήτουν» και έκτοτε, από το 232 μ.Χ. παρέμεινε κοντά του ως τον θάνατο του δασκάλου του το 243 μ.Χ., περίπου έντεκα χρόνια.
Ως γνήσιος αναζητητής έφυγε τότε θέλοντας να μυηθεί στην ινδική και περσική φιλοσοφία, οπότε ακολούθησε την εκστρατεία του αυτοκράτορα Γορδιανού Γ΄ εναντίον του βασιλιά των Περσών όπου έληξε άδοξα με τη δολοφονία του αυτοκράτορα. Ο Πλωτίνος κατόρθωσε να σωθεί και κατέφυγε στην Αντιόχεια απ’ όπου έπειτα μετέβη στη Ρώμη το 244 μ.Χ. και εγκαταστάθηκε εκεί. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΔΩ
