-Πως γίνατε πνευματικός δάσκαλος;
-Όλοι μάθαμε ήδη όσα χρειαζόμαστε να κάνουμε στη ζωή μας, ποτέ όμως δεν τα δεχόμαστε, απάντησε ο Νασρούτιν. Για να κατανοήσω αυτήν την αλήθεια χρειάστηκε να βιώσω μια παράξενη κατάσταση.
Μια μέρα, καθώς καθόμουν στην άκρη ενός δρόμου, συλλογιζόμενος το μέλλον μου, ένας άνθρωπος ήρθε και στάθηκε μπροστά μου. Για να τον διώξω, έκανα μια χειρονομία που αυτός επανέλαβε. Το βρήκα αστείο κι έκανα άλλη μία – εκείνος μιμήθηκε ξανά. Αρχίσαμε το τραγούδι και όλων των ειδών τις ασκήσεις. Αισθανόμουν όλο και καλύτερα και άρχισα να λατρεύω τον καινούργιο μου σύντροφο. Πέρασαν μερικές εβδομάδες και μια μέρα τον ρώτησα:
«Πέστε μου: τι πρέπει να κάνω στη συνέχεια, δάσκαλε;».
Και ο άνθρωπος απάντησε «Μα εγώ νόμιζα ότι εσείς ήσασταν ο δάσκαλος!».
