Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Ρώμη, αρχικά μια μικρή ασήμαντη πόλη, μια χώρα στην συνέχεια, μια τεράστια αυτοκρατορία στο τέλος. Ο Δαυίδ που έγινε Γολιάθ.
Η Ρώμη είναι ένα μεγαλειώδες παράδειγμα για το πως μπορεί ένας πολιτισμός να εμπνεύσει και να διαμορφώσει άπειρες γενιές ανθρώπων μέσα από το πέρασμα τόσων αιώνων.
Πως γίνεται να διατηρείται σχεδόν ανέπαφο το πνεύμα του μετά από τόσους αιώνες ιστορικών αλλαγών; Γίνεται, γιατί η Ρώμη προσπάθησε και ενσάρκωσε μια μεγάλη ιδέα.
Η λεγόμενη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, στην ακμή της, εκτεινόταν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο στην δύση. Αγκάλιασε και ενοποίησε ισότιμα, όσους πολιτισμούς είχαν αναπτυχθεί πριν από εκείνη. Γεννήθηκε στην ιταλική χερσόνησο στην μικρή πόλη Ρώμη και σιγά – σιγά ένωσε σχεδόν όλο τον κόσμο. Ο ρωμαϊκός κόσμος βασίστηκε και εμπνεύστηκε από τον ελληνικό πολιτισμό, έχουμε λοιπόν τον Έλληνο-ρωμαϊκό πολιτισμό που επέτρεψε στον κόσμο να βιώσει την πρώτη ουσιαστική έννοια της παγκοσμιότητας, δημιουργώντας ένα περιβάλλον σεβασμού, ανεκτικότητας και ασφάλειας για όλους. Ο ρωμαϊκός πολιτισμός ήταν η ενσάρκωση της δύναμης και του μεγαλείου και καθρεπτίζεται μέσα στον «πολίτη του κόσμου», και το «ρωμαϊκό δίκαιο».
