“Έίχε δίκαιο προ διετίας ο Oswald Spengler για την επικείμενη πτώση.
Η γηραιά και ένδοξή μας τούτη ήπειρος τώρα μπαίνει σε μεσαίωνα, ύστερα όμως από αυτόν, πάλι με χρόνια με καιρούς, θα δει μια καινούρια αναγέννηση και τη συνακόλουθη άνθιση ενός νέου μεγάλου πολιτισμού”. (P. Dienach 1924)
Ο Πάουλ Αμαντέους Ντήναχ, το Μάιο του 1921, πέφτει σε ληθαργικό ύπνο και ξυπνά από αυτόν το Μάιο του 1922. Κατά τη διάρκεια αυτού του «ύπνου», ο Ντήναχ ταξιδεύει στο μέλλον και καταβάλλει το σώμα της επόμενης ενσάρκωσης του στο έτος 3905 μ .Χ. Μέσα στο «νέο» του σώμα, «ζει» για ένα χρόνο, βιώνοντας τις τεχνολογικές εξελίξεις και την καθημερινή ζωή του 40 ου αιώνα. Μας μαρτυρά ότι ταξιδεύει παντού στον τότε πολιτισμένο κόσμο και επισκέπτεται την «Κοιλάδα των Ρόδων», μία ιδανική πολιτεία, την οποία και μας περιγράφει στο βιβλίο του. Στο ταξίδι του αυτό, εκτός των άλλων, διδάσκεται «Ιστορία» από έναν καθηγητή του μέλλοντος.
Η «Ιστορία» αυτή που διδάσκεται κατά το έτος 3904 μ.Χ., είναι το δικό τους παρελθόν και το δικό μας μέλλον. Για μας είναι «προφητείες» κι αυτές θα μας απασχολήσουν σ’ αυτό το άρθρο.
Ιστορική αναδρομή του μέλλοντος
20ος-21ος αιώνας:
Αιώνας πολιτισμικής και πνευματικής υποβάθμισης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σημειωθούν στον κόσμο πολλές παρενέργειες ψυχικού βίου και σοβαρές νευροψυχικές διαταραχές. Στη συνέχεια ήρθε ένα στάδιο μηδενικής αυτοεγκατάλειψης, στο οποίο οι νέοι ήταν χωρίς ιδανικά και ως πρότυπα είχαν «ρυπαρούς τραγουδιστές», «άκαρδους Κροίσους του χρήματος» κ.λπ. (2).
21ος αιώνας:
Άνευ προηγουμένου έκρηξη υπερπληθυσμού. Αυτός ο υπερπληθυσμός ήταν η αιτία πολλών δεινών.
α Λίγες καλλιεργημένες γαίες, άρα έλλειψη τροφών. Λόγω αυτού ο άνθρωπος άρχισε να καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες μέσα από νέες πηγές όπως ο ωκεανός. Έτσι έχουμε τροφές από πλαγκτόν, ωκεάνια ζωόφυτα και ενάλια χλωρίδα. Το νερό γίνεται πολύτιμο αγαθό.
β. Οι πόλεις κολοσσιαίας έκτασης αναγκάζουν τους ανθρώπους να κατοικούν σε πολύ στενούς χώρους.
γ. Αρχίζει να καταβάλλεται προσπάθεια για να ελεγχθεί η δημογραφική έκρηξη.
δ. Αρχίζουν προσπάθειες για να χτυπηθεί η χωρίς όριο καταλήστευση των εθνικών οικονομιών για χάρη διαφόρων συμφερόντων.
ε. Πρώτες προσπάθειες για αποίκηση άλλων πλανητών.
στ. Οι αποστάσεις εκμηδενίζονται και ο άνθρωπος χειρίζεται όπλα ομαδικού ολέθρου. Τα όπλα αυτά σε συνδυασμό με την ηθική ανωριμότητα της εποχής που προαναφέραμε έφεραν το ανθρώπινο είδος μπροστά στον κίνδυνο της βιολογικής του εξαφάνισης. Έτσι δειλά -δειλά άρχισαν όλοι να υποτάσσονται σε έναν διεθνή νόμο.
22ος αιώνας:
Εισάγεται ο όρος της ενιαίας υπηκοότητας.
23ος αιώνας:
Το 2204 ολοκληρώνεται ο αποικισμός του πλανήτη Άρη. Η αποικία κατοικείται από 20.000.000 ανθρώπους και ευδοκιμεί για 60 χρόνια. Το 2265 γίνεται μια τεράστια καταστροφή στον πλανήτη Άρη και καταστρέφονται τα πάντα και έκτοτε δεν επαναλήφθηκε το πείραμα της αποίκησης σε άλλους πλανήτες.
24ος αιώνας:
Το 2309 μεγάλη καταστροφή χτυπά την ανθρωπότητα, της οποίας τα αίτια δεν ήταν φυσικά. Αποτελεί ακραίο μέτρο που λαμβάνεται με σκοπό να λήξει ο μακροχρόνιος πόλεμος που μαστίζει της φυλές της Γης. Γίνονται μεγάλες μετακινήσεις λαών σε νέες περιοχές.
Στις 5 Μαρτίου του 2396 αλλάζει και το ημερολόγιο. Εκείνο το έτος ονομάζεται 1. Τότε εγκαθιδρύεται οριστικά για όλη την υδρόγειο μια οικουμενική κοινοπολιτεία με έννομη τάξη. Οι ηγέτες τον αιώνα αυτό θεωρούν τους εαυτούς τους ταγμένους στην εξυπηρέτηση της ολότητας.
25ος αιώνας:
Τις πολιτικές ευθύνες τις αναλαμβάνουν κορυφαία πρόσωπα στο πεδίο των φυσικών επιστημών, τα οποία εκλέγονται από τους λαούς. Γίνεται νέα ανακατανομή των υλικών και της εργασίας με σκοπό πάντα το καλό των ανθρώπων και έτσι καταφέρνουν να έχουν αφθονία και υλικές ανέσεις. Η ειρήνη κυριαρχεί παντού. Η πνευματική όμως ανάπτυξη δεν έχει την ανάλογη άνοδο, καθώς ο κόσμος θεωρεί την τεχνολογική και οικονομική ανάπτυξη το Α και το Ω της εξέλιξης. Αυτά ισχύουν έως τον 29ο αιώνα περίπου.
29ος αιώνας:
Έχουμε το ξεκίνημα μιας μεγάλης αναγέννησης, με την ίδρυση μιας πολιτείας στην οποία δόθηκε από τους ιδρυτές της το όνομα «Κοιλάδα των Ρόδων». Ιδρύθηκε, όπως μαρτυρά ο Ντήναχ, από 200 άτομα, οι οποίοι ήταν διανοούμενοι και στοχαστές με σκοπό την πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων. Η «Κοιλάδα των Ρόδων» ιδρύθηκε το 2894 μ.Χ. κάπου στη σημερινή νότιο Ευρώπη, στην περιοχή της μεσογείου. Το 3906 μ. Χ. η πόλη αυτή αριθμεί 6.000.000 άτομα και είναι η αφρόκρεμα του πνευματικού κόσμου της υδρογείου.
34ος αιώνας:
Η τότε ανθρωπότητα αρχίζει να αποκτά την αίσθηση της υπερόρασης. Η υπερόραση περιγράφεται από το Ντήναχ ως μια άμεση γνώση. Για να μπορεί ο άνθρωπος να το πετύχει αυτό έγιναν κάποιες «ανατομικές παραλλαγές στα κυριότερα συνδετικά εγκεφαλικά κέντρα». Έχουμε λοιπόν μια εξέλιξη του ανθρώπινου εγκεφάλου.
40ος αιώνας:
Οι άνθρωποι στο σύνολό τους έχουν βαθιά εσωτερική καλλιέργεια και οι αξίες είναι πλέον πνευματικές. Κυριαρχούν τα συναισθήματα αδελφοσύνης και ευγένειας, υπάρχει συναισθηματικός πλούτος και ηθικό ανάστημα. Πιστεύουν ότι σε όλο το σύμπαν υπάρχουν όντα σε παράλληλη πορεία με την ανθρώπινη. Έχουν έντονο θρησκευτικό συναίσθημα. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ντήναχ «το απίστευτο και το αδύνατο έχουν μπορέσει να το κάνουν αληθινό». Η ανθρωπότητα ζει μια νέα Χρυσή Εποχή.
Όσο διήρκεσε ο «ληθαργικός ύπνος» του,o Ντήναχ νοσηλευόταν σε μια κλινική στην Ελβετία. Ένα χρόνο μετά, το 1923 έρχεται στην Ελλάδα ως καθηγητής γερμανικών για 2 χρόνια έως τα μέσα του 1924. Το διάστημα αυτό κατέγραψε όλα όσα είχε «δει» στο «ταξίδι» του. Λίγους μήνες μετά πεθαίνει από φυματίωση και εμπιστεύεται τα χειρόγραφά του σε ένα μαθητή του, το Γεώργιο Παπαχατζή (αργότερα πρύτανη της Παντείου και καθηγητή Ιστορίας και Φιλοσοφίας του Πολιτισμού). Ο κ. Παπαχατζής είναι αυτός που μετέφρασε τα χειρόγραφα από τα γερμανικά στα Ελληνικά και τα εξέδωσε με τον τίτλο «Η Κοιλάδα των Ρόδων» το 1965 μ. Χ. για πρώτη φορά.
Διαβάστε επίσης:
Οι Προφητείες του Πλάτωνα για τον 21ο Αιώνα
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- «Η κοιλάδα των Ρόδων» Paul Amadeus Dienach Αθήνα 1979
- «Η κοιλάδα των Ρόδων 4000μ.χ.» Τζούλη Πιτσούλη Εκδόσεις Κριτόνου
- «Τα Δέκα πρόσωπα του σύμπαντος» Sir Fred Hoyle, Εκδόσεις Κάτοπτρο 1988.
Πηγή: filosofikilithos.gr
