Δυστυχώς η σύγχρονη παραμόρφωση των ιδεών και των λέξεων που τις αντιπροσωπεύουν έχει σχεδόν πάντα σαν αποτέλεσμα να θεωρείται η φιλοσοφία ως μια παθητική και θεωρητική στάση, ως μια διανοητική φόρμουλα που δεν είναι ανάγκη να ενεργοποιήσει το φυσικό μας σώμα ούτε να επιδράσει στα συναισθήματά μας.
Το να είσαι φιλόσοφος δεν είναι το ίδιο με το να μελετάς φιλοσοφία.
Μια φιλοσοφία, την οποία δεν αισθανόμαστε, δεν αγαπάμε, μια γνώση που δεν μας συγκινεί, που δεν μας κάνει να αναριγήσουμε, σε τι χρησιμεύει; Για να αναριγήσουν οι νευρώνες; Είναι πολύ λίγο.
Χρειαζόμαστε να αναριγήσουν οι νευρώνες μας. Σύμφωνοι, αλλά και η καρδιά. Χρειαζόμαστε ένα δυνατό συναίσθημα που θα συνοδεύει όλα όσα σκεφτόμαστε. Και το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Χρειάζεται να σκεφτούμε, να αισθανθούμε και να δράσουμε. Και χρειάζεται να εναρμονίσουμε αυτά που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και πράττουμε. Και όταν αυτά τα τρία στοιχεία βρίσκονται σε συμφωνία, τότε είμαστε φιλόσοφοι. Γιατί υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ τού να μελετάμε φιλοσοφία και του να είμαστε φιλόσοφοι.
Φιλοσοφία μπορεί να μελετήσει οποιοσδήποτε. Μπορεί να του αρέσει, μπορεί και όχι, μπορεί να την καταλάβει μπορεί και όχι. Αλλά μπορεί να τη μελετήσει. Το να είναι κανείς φιλόσοφος είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι μια στάση ζωής, είναι μια τέχνη. Όμως μπορεί και αυτό να το κάνει οποιοσδήποτε. Είναι πολύ πιο εύκολο να είναι κανείς φιλόσοφος από το να μελετά φιλοσοφία, γιατί φιλόσοφος μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε θέτει στον εαυτό του ερωτήματα με αυθεντική ανησυχία, με ειλικρίνεια, και αναλαμβάνει επίσης με ειλικρίνεια την αναζήτηση των απαντήσεων. Αυτό που θέλουμε είναι να είμαστε φιλόσοφοι και όχι απλώς να μελετάμε φιλοσοφία.
Μια φιλοσοφία που χτίζει.
Προτείνουμε μια φιλοσοφία για έναν άνθρωπο κατασκευαστή, για έναν κατασκευαστή του εαυτού του. Θεωρώ ότι αυτός είναι ο μεγαλύτερος τίτλος που μπορεί να μας προσφέρουν. Αν κάποια στιγμή θα μας άρεσε να κερδίσουμε κάποια διάκριση, κάποιον τίτλο, όλοι θα έπρεπε να ζητήσουμε αυτόν τον κατασκευαστή, για να είμαστε κατασκευαστές του εαυτού μας και των κοινωνιών στις οποίες ζούμε, για να μπορούμε να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας και τον κόσμο που ζούμε.
Φιλοσοφία ως αγάπη και μετάλλαξη.
Αν η φιλοσοφία είναι αγάπη στη σοφία, χάρη σε αυτήν την αγάπη πρέπει να γεννηθεί η κίνηση. Η αγάπη δεν μπορεί να παραμένει ακίνητη, γιατί αναζητά αυτό που χρειάζεται, αυτό που ποθεί.
Το να είναι κανείς φιλόσοφος απαιτεί κίνηση γιατί είναι:
-
Μια αγάπη που πάντα ζητά περισσότερα και ωθεί να κινηθούμε, για να το καταφέρουμε.
-
Μια συνεχόμενη ενημέρωση για όλα όσα ξέρουμε ή νομίζουμε ότι ξέρουμε. Να ξαναδιαβάσουμε αυτά που έχουμε διαβάσει, να ξανακούσουμε αυτά που νομίζουμε ότι έχουμε καταλάβει, γιατί αυτή η νέα αναζήτηση προσφέρει νέους θησαυρούς.
-
Μια συνεχόμενη ενημέρωση για τα μέσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, για να κατορθώσουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε. Εμείς δεν είμαστε πάντοτε οι ίδιοι και αυτό που χτες ήταν χρήσιμο εργαλείο, σήμερα μπορεί να είναι ένα εμπόδιο στο δρόμο.
-
Μια αναθεώρηση και μετάλλαξη του εαυτού μας. Η αναθεώρηση είναι ένας τρόπος να ξαναγεννιόμαστε κάθε μέρα.
-
Μια κατανόηση όσων είναι γύρω μας, των ονείρων και των αναγκών τους.
-
Μια συνειδητοποίηση ότι το να κάνουμε τα πράγματα μόνοι μας είναι χαρακτηριστικό των σοφών, αλλά το να μην έχουμε κάποιον, από τον οποίο να διδασκόμαστε είναι χαρακτηριστικό των αδαών.
Delia S. Guzman
