Ραφαήλ: Ο Άη Γιώργης σκοτώνει το Δράκο (1504-1506)
Ο μύθος λέει ότι ένας τρομερός Δράκος απειλούσε το βασίλειο. Κάθε τόσο, απαιτούσε προσφορά αίματος. Ένας άνθρωπος έπρεπε να θυσιαστεί για να μην τους κατασπαράξει όλους. Έμπαιναν, λοιπόν, όλοι στην κλήρωση.
Πέφτει κάποτε ο κλήρος και στη βασιλοπούλα με την αγνή καρδιά. Την όμορφη κόρη του βασιλιά.
Κι εκεί που το τέρας είναι έτοιμο να βγει από τη σκοτεινή σπηλιά του για να αρπάξει τη νέα, εμφανίζεται ο Άη Γιώργης πάνω στο άλογο.
Ένας ιππότης, ένας άνθρωπος φωτισμένος. Δίκαιος και γενναίος. Θα τα βάλει με το τέρας που κανείς ποτέ δε νίκησε. Ο Άη Γιώργης, όμως είναι σοφός. Ξέρει ότι για να νικηθεί ο Δράκος, δεν αρκεί η δύναμη και η ανδρεία. Επειδή είναι ο Δράκος της ύλης, των παθών, του φόβου, του μίσους, του χάους, του σκότους.
Με τι όπλα νικάς το σκοτάδι; Μόνο με φως. Το άλογο του Άη Γιώργη είναι κατάλευκο, απόλυτα
πειθαρχημένο. Συμβολίζει μια προσωπικότητα ισορροπημένη, όπου ο σοφός αναβάτης καθοδηγεί με σύνεση στη μάχη. Ο Ραφαήλ τονίζει ιδιαίτερα στον πίνακα τα φωτεινά και τα σκοτεινά σημεία, για να δείξει τους δύο κόσμους που μάχονται. Τον οριζόντιο κόσμο της ύλης, της μιζέριας, του φόβου. Και τον κάθετο κόσμο του πνεύματος, της ανδρείας, της πειθαρχίας και της αρετής.
Στο βάθος φαίνεται η πολύτιμη βασιλοπούλα. Φορά φωτοστέφανο, αφού με την αρετή της εμπνέει τον Ιππότη για το σπουδαίο του κατόρθωμα. Είναι περισσότερο από μια γυναίκα. Είναι η μούσα του, είναι η ίδια του η Ψυχή που ικετεύει να ελευθερωθεί, για να ομορφύνει τον κόσμο.
Η ιστορία του Άη Γιώργη είναι πολύ παλιότερη από τη Χριστιανοσύνη. Χαρακτικά έφιππων νέων που σκοτώνουν τέρατα συναντούμε στην αρχαία Ρώμη, την αρχαία Θράκη. Ακόμη και στην αρχαία Αίγυπτο, με τη μορφή του γερακιού Ώρου.
Ο Άη Γιώργης είναι ένα σύμβολο ιπποσύνης, ανδρείας και αρετής. Με διάφορα πρόσωπα κι ονόματα γοήτευσε σπουδαίους καλλιτέχνες στην ανθρώπινη Ιστορία –κι ενέπνευσε σε χιλιάδες απλούς ανθρώπους το ηρωικό ιδεώδες.
Δείτε επίσης:
Μιχαήλ Άγγελος: Ο Λαοκόων και οι γιοι του (1506)
Πίτερ Μπρίγκελ: Ο Πύργος της Βαβέλ (1563)
Γιοχάνες Βερμέερ: Η τέχνη της ζωγραφικής (1666)
