Πάντα πιστεύαμε ότι τα συναισθήματα είναι παγκόσμια. Όλοι οι άνθρωποι κλαίμε στη λύπη, γελάμε στη χαρά, ιδρώνουμε από φόβο. Σχεδόν όλες οι γλώσσες έχουν στα λεξικά τους τις λέξεις «λύπη», «χαρά», «φόβος», «θυμός», «αγάπη». Αλλά σημαίνουν το ίδιο αυτές οι λέξεις για όλους τους πολιτισμούς;
Το περιοδικό The Science δημοσίευσε μια έρευνα στην οποία εξετάστηκαν οι παραπάνω λέξεις – κι άλλες ακόμα – σε πάνω από 2474 γλώσσες. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να περιγράψουν τα συναισθήματα αυτά χρησιμοποιώντας άλλες λέξεις. Για παράδειγμα, περιέγραφαν τη λέξη «οίκτος» με τη λέξη «μεταμέλεια». Έτσι, για κάθε γλώσσα, δημιουργήθηκαν ομάδες συναισθημάτων που θεωρούνται κοντινές.
Και… οι ομάδες που δημιουργήθηκαν διέφεραν σημαντικά ανάμεσα στους πολιτισμούς. Για παράδειγμα, η λέξη «αγάπη» στις δυτικές χώρες συνδέεται με τις λέξεις «επιθυμία» και «μου αρέσει». Στα νησιά του Ειρηνικού, ωστόσο, η αγάπη σημαίνει «θλίψη» και «οίκτος»!
Βέβαια, όλοι οι πολιτισμοί συμφωνούσαν για το ποια συναισθήματα είναι ευχάριστα (χαρά) και ποια δυσάρεστα (φόβος). Επίσης, συμφωνούσαν για το ποια έχουν μεγάλη ένταση (θυμός) και ποια λιγότερη (λύπη).
Το συναίσθημα, λοιπόν, είναι κάτι πανανθρώπινο. Αλλά η χροιά που του δίνει κανείς εξαρτάται από τον πολιτισμό που τον μεγάλωσε.
Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ: behavioralscientist.org (Μετάφραση-Απόδοση: philosophyreturns.gr
Γραφτείτε στο εβδομαδιαίο μας newsletter για να μη χάνετε τις δημοσιεύσεις μας
Δείτε επίσης:
Ο Πλούτος, η Ευτυχία και η Αγάπη: Μια διδακτική ιστορία
Η ΕΠΙΛΟΓΗ: Μια ιστορία για το πώς δεν μπορείς να ικανοποιήσεις όλους
Λιαντίνης: «Η λέξη “ταπεινοφροσύνη”, όποιος την έχει να είσαστε κουμπωμένοι απέναντί του.»
Ενσυναίσθηση: βλέποντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια του άλλου
