Ο κόσμος σήμερα είναι γεμάτος από μορφωμένους ανθρώπους, αλλά πολύ λίγους καλλιεργημένους.
Ο μορφωμένος άνθρωπος έχει τελειοποιήσει εντός του τον μηχανισμό της ψεύτικης συνείδησης. Αυτόν τον μηχανισμό που λέει ότι:
“αφού είμαι μορφωμένος, υπερέχω σε σχέση με τον διπλανό μου και μπορώ να διατυπώσω γνώμη για τα πάντα.”
Αυτοπροβάλλεται ως αυθεντία -επί παντός επιστητού- και αυτοαναγορεύεται με μαεστρία ως κήνσορας των πάντων. Ίσως η ευκολία του αυτή να εδράζεται στο ότι μόλις δύο γενιές πριν, όλη η χώρα αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από αμόρφωτους ανθρώπους. Και αυτός υπερείχε.
Ο βενζινάς, λοιπόν, ενόσω γεμίζει το ντεπόζιτο, θα σου αναλύσει την προέλευση του κόσμου, ο ιατρός ή ο δικηγόρος ή ο πολιτικός μηχανικός ή ο πολιτικός που πήρε φακελάκι ή σε έκλεψε θα σου απαντήσει για τις διαφορές μεταξύ ορθοδοξίας και καθολικισμού και για την κοινωνική ανάγκη της ηθικής, ο ταβερνιάρης θα σε συμβουλεύσει για τα CDS και θα σου αναλύσει τα πραγματικά αίτια της οικονομικής κρίσης της χώρας. Πολλοί οι μορφωμένοι στη χώρα.
Άντε όμως πάνε βρες καλλιεργημένο άνθρωπο…. Μόνο κατά τύχη ή σε συγκεκριμένους χώρους. Ίσως, όμως, έτσι πρέπει να είναι. Ποια θα ήταν εξάλλου η αξία ενός αγαθού ή ενός ζητούμενου, αν τελούσε σε πληθωρισμό;”
«Τα νυχτολούλουδα είναι σπάνια και χρειάζονται πολλή κοπριά για να φυτρώσουν. Και πολλή νύχτα»
Δημήτρης Δημητριάδης
