Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Ποια είναι τα προσωπικά προβλήματα; Φυσικά είναι αυτά που αφορούν την προσωπικότητά μας, το σύνολο δηλαδή των φυσιολογικών, ζωτικών, συναισθηματικών και νοητικών μας εκφράσεων.
Χωρίς να υποτιμάμε τον πόνο μιας ασθένειας ή μιας, λίγο-πολύ συνεχόμενης φυσικής αδυναμίας, οι συναισθηματικές περιστάσεις είναι οι πιο αποφασιστικές, αφού χρωματίζουν τις σκέψεις και επηρεάζουν ακόμη και τη φυσική μας διάθεση. Είναι γνωστό ότι πολλές φορές μια στενοχώρια καθρεπτίζεται αμέσως, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στο σώμα ενώ συγχρόνως μπλοκάρει το νου για κάθε λογικό και συνετό συλλογισμό.
Γιατί έχουμε αυτά τα προσωπικά, βασικά συναισθηματικά, προβλήματα; Επειδή αγνοούμε τα δικά μας συναισθηματικά ελατήρια και, επομένως αδυνατούμε να λύσουμε τις προβληματικές καταστάσεις που μας παρουσιάζονται.
Σε όλους εμάς που ζούμε σ’ αυτόν τον κόσμο, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, μας παρουσιάζονται δυσκολίες. Αυτό είναι λογικό, αν συμφωνήσουμε με τους κλασικούς φιλοσόφους ότι η ζωή αναλαμβάνει να μας μάθει να ζούμε. Και δεν πρόκειται για λογοπαίγνιο. Μπορούμε να μάθουμε από τις εμπειρίες και από τις συμβουλές των άλλων, μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για τις διάφορες περιστάσεις της ύπαρξης, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τη βιωματική πρακτική των όσων έχουμε μάθει. Η ζωή μας διδάσκει μέρα με τη μέρα, και είναι καλό να τη δεχόμαστε περισσότερο ως δασκάλα παρά ως εχθρό.
Ως δασκάλα μας βοηθάει να ενεργοποιήσουμε τις καλύτερες δυνατότητές μας. Ως εχθρός, θα αποτελέσει μόνο ένα μακρύ δρόμο προβλημάτων, κυρίως προσωπικών προβλημάτων.
Πώς διδάσκει η ζωή; Με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο απ’ όλα τ’ άλλα συστήματα. Διδάσκει με τρόπο άμεσο, κτυπώντας εκεί που πονάει περισσότερο για να μας αναγκάσει να στοχαστούμε ακόμα πιο πολύ. Όλα τα συναισθηματικά, πονούν. Αν και μερικές στιγμές τα συναισθήματα μπορεί να γίνουν αφορμή για χαρά και ευτυχία, τις περισσότερες οδηγούν σε φόβο, απελπισία, δυστυχία, αναποφασιστικότητα, ανικανότητα…
