Το Πορτραίτο του Συνθέτη (ISFP)
Πέρα από το να είναι ειδικοί στον λόγο και πρακτικοί στο να παίρνουν αυτό που θέλουν, οι Συνθέτες Καλλιτέχνες είναι πληροφοριακοί και προσεκτικοί στον κοινωνικό τους ρόλο. Οι Συνθέτες είναι σχεδόν απρόθυμοι να κατευθύνουν την συμπεριφορά των άλλων όπως οι Εκτελεστές, αν και αυτοί εμφανίζονται ακόμη περισσότερο έτσι, αφού είναι περισσότερο προσεκτικοί.
Ενώ όλοι οι Καλλιτέχνες είναι καλλιτεχνικοί εκ φύσεως, οι Συνθέτες (ίσως το 10% του πληθυσμού) φαίνεται να υπερέχουν στις «καλές τέχνες», έχοντας όχι μόνο ένα φυσικό χάρισμα κίνησης, αλλά επίσης μία έμφυτη αίσθηση στο τί ταιριάζει και τί δεν ταιριάζει στις καλλιτεχνικές συνθέσεις.
Φυσικά, τη σύνθεση δεν πρέπει να τη σκεφτούμε μόνο ως γράψιμο μουσικής, αλλά ως τη δράση αυτή που φέρνει σε αρμονική μορφή οποιαδήποτε όψη του κόσμου των πέντε αισθήσεων, και γι’ αυτό όταν ένας ειδικά προικισμένος ζωγράφος, γλύπτης, χορογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης τραγουδιών, μάγειρας, διακοσμητής, ή σχεδιαστής μόδας αποκαλύπτεται, αυτός ή αυτή είναι πιθανότατα ένας ISFP.
Οι Συνθέτες, όπως οι άλλοι Καλλιτέχνες, έχουν ένα ειδικό ταλέντο για «τακτικές» παραλλαγές. Καθώς η λέξη «τακτικός» υποδηλώνει, οι Καλλιτέχνες κρατούν πολύ κοντά, σε «επαφή» με τον φυσικό κόσμο, τις αισθήσεις τους που είναι πολύ ενήμερες για το πραγματικό. Αλλά, ενώ οι Τεχνίτες είναι κουρδισμένοι με το εργαλείο και τις χρήσεις του, οι Συνθέτες είναι κουρδισμένοι με τις αισθητηριακές μεταβολές στο χρώμα, την γραμμή, την δομή, το άρωμα, την γεύση τις τονικές αποκλίσεις, την αφή, την όσφρηση, και την ακοή σε αρμονία. Αυτή η ακραία ειδίκευση και αισθητηριακότητα μοιάζει να έρχεται φυσικά στους ISFP, σα να ήταν εμπεδωμένη στην βάση της υπόστασής τους.
