Η Αλχημεία πάντοτε αποτελούσε ένα ισχυρό εργαλείο στα «χέρια» της μαχόμενης Ψυχής που παλεύει αέναα να ελευθερωθεί από την πλάνη της ύλης και να βιώσει την πνευματική ελευθερία με πλήρη ένταση.
Είναι η διάσταση του εσωτερικού στοιχείου και του νοήματος υπό τη βαθύτερη έννοια: του νοήματος της ζωής, του νοήματος της δικής μου ζωής, των ερωτημάτων της σχέσης ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη, του σκοπού και της αξίας των πράξεών μου, των ερωτημάτων από πού έρχομαι; γιατί βρίσκομαι εδώ; ποιος είμαι;
Η αλχημεία είναι ένα μυητικό σύστημα, στο οποίο δεν χωρούν αυταπάτες. Είναι το μόνο μυητικό μονοπάτι στο οποίο υπάρχει αντικειμενικός έλεγχος στο εργαστήριο. Έτσι αν το πείραμά σας δείξει ότι ξεπεράσατε τους νόμους της ύλης του σύμπαντος, δείχνει ότι είστε ένας αλχημιστής με εσωτερική αφύπνιση. Ο κανόνας είναι, σύμφωνα με τον Jean Dubois, ιδρυτή και πρώτο πρόεδρο της γαλλικής αλχημιστικής οργάνωσης «Φιλόσοφοι της Φύσης», ότι :
«Δεν θα μεταστοιχειώσεις τίποτα, αν πρώτα δεν έχεις μεταστοιχειώσει τον εαυτό σου».
Στην Εσωτερική Αλχημεία τα μέταλλα ταυτίζονται με τους πλανήτες και τα διάφορα μέρη του σώματος και οι διαδικασίες, αντί να πραγματοποιούνται στο εργαστήρι, ξετυλίγονται μέσα στο σώμα και τη συνείδηση του ασκούμενου. Η Αλχημεία γίνεται τότε δρόμος για τον εξαγνισμό, την τελειοποίηση και τη θέωση του ανθρώπου ή τη δημιουργία του «Σώματος της Δόξας».
Ο αλχημιστής γνωρίζει, ότι υπάρχει ένας πανίσχυρος δεσμός ανάμεσα στην ύλη, τη ζωή και τη συνείδηση. Η αλχημεία είναι η τέχνη του χειρισμού της ζωής και της συνείδησης της ύλης που τη βοηθάει να εξελιχθεί ή να λύσει τα προβλήματα της εσωτερικής δυσαρμονίας.
Η Φιλοσοφική Λίθος δεν βρίσκεται στην ιδέα της κατασκευής χρυσού, αλλά στη διαμόρφωση μιας συνείδησης που να περιέχει εναρμονισμένα και ενοποιημένα όλα τα αντίθετα τμήματα της ατομικής ψυχής. Το αποτέλεσμα είναι η πεμπτουσία της ενοποιημένης συνείδησης, η ίδια η Φιλοσοφική Λίθος.
