«Ποια είναι η έννοια του πεπρωμένου, Μουλά;»
«Εικασίες».
«Πως αυτό;»
«Υποθέτετε πως τα πράγματα πρόκειται να πάνε καλά και δεν πηγαίνουν. Αυτό το λέτε κακή τύχη. Υποθέτετε ότι τα πράγματα πρόκειται να πάνε άσχημα και δεν πηγαίνουν. Αυτό το λέτε καλή τύχη. Υποθέτετε ότι κάποια συγκεκριμένα πράγματα πρόκειται να συμβούν ή να μη συμβούν. Και σας λείπει τόσο η διαίσθηση ώστε να μη γνωρίζετε τι πρόκειται να συμβεί. Υποθέτετε πως το μέλλον είναι άγνωστο.
Όταν αιφνιδιάζεστε αυτό το ονομάζετε Πεπρωμένα».
Η μοίρα τού ανθρώπου
Ο ‘Ελ Μαντί Αμπάσι δήλωσε ότι είναι αποδειγμένο πώς, είτε προσπαθήσει κανείς να βοηθήσει κάποιον άλλον, είτε όχι, κάτι τι μέσα στον άλλον αυτόν θα εμπόδιζε να πραγματοποιηθεί αυτή η βοήθεια.
Μερικοί από τους ακροατές του είχαν αντιρρήσεις γι’ αυτή τη θεωρία του κι εκείνος υποσχέθηκε να τους την αποδείξει.
Αργότερα, όταν όλοι είχαν ξεχάσει αυτή τη συζήτηση, ο ‘Ελ Μαντί διέταξε έναν από τούς ακροατές του ν’ αφήσει ένα σακουλάκι χρυσά νομίσματα στη μέση μιας γέφυρας. Ζήτησε από έναν άλλο άνθρωπο να πάρει από την πόλη κάποιο φτωχό και καταχρεωμένο άνθρωπο, να τον πάει στην άκρη της γέφυρας και να του πει να την περάσει.
Ο Αμπάσι και οι μάρτυρές του στάθηκαν στην άλλη άκρη τής γέφυρας. Όταν ο φτωχός άνθρωπος πέρασε από την άλλη πλευρά, ο Αμπάσι τον ρώτησε:
«Τι είδες στη μέση της γέφυρας;»
«Τίποτε, απάντησε ο άνθρωπος.
«Μα πώς δεν είδες τίποτε:»
«Μόλις ξεκίνησα να περάσω τη γέφυρα, μου ήρθε η σκέψη ότι θα ήταν πολύ διασκεδαστικό να την περάσω με κλειστά τα μάτια. Κι αυτό έκανα».
