Υπάρχει μια γενική αντίληψη ότι το να αντέξεις μια τραγωδία, ένα ψυχικό τραύμα, μπορεί να κάνει καλό στην προσωπική σου ανάπτυξη. Τι λέει, όμως, η επιστήμη για αυτό;
Οι ψυχολόγοι Richard Tedeschi και Lawrence Calhoun ερευνούν το πώς, μετά από μια απώλεια ή ένα ψυχικό τραύμα, οι άνθρωποι αναφέρουν ότι εκτιμούν περισσότερο τη ζωή, την οικογένεια και τους φίλους τους. Ονομάζουν αυτό το φαινόμενο «μετά-τραυματική ανάπτυξη».
Μπορούμε να προβλέψουμε την καταστροφή;
Ένα ερευνητικό πρόβλημα είναι ότι δε μπορεί να γίνει έρευνα για τις στάσεις των ανθρώπων πριν τους χτυπήσει η καταστροφή, επειδή δε γίνεται να προβλεφθεί τίνος το σπίτι θα καταστραφεί. Γι’ αυτό, οι ερωτήσεις για το πριν γίνονται πάντα εκ των υστέρων. Συχνά, ωστόσο, οι άνθρωποι δε μπορούν να θυμηθούν ακριβώς το τι τους συνέβαινε πριν την απώλεια. Επίσης, οι έρευνες έχουν βρει ότι, αν και οι πληγέντες ισχυρίζονται ότι η καταστροφή τους άλλαξε, οι οικογένειές τους δε συμφωνούν πάντα.
Λέγοντας σε κάποιον ότι έχεις αλλάξει ίσως να βοηθά εσένα τον ίδιο να ξεπεράσεις τον πόνο που ακόμη βιώνεις. Ο σύγχρονος κόσμος επιτρέπει λίγο χρόνο για θρήνο. Οι άνθρωποι πιθανώς λένε ότι έχουν γίνει δυνατότεροι επειδή αρνούνται τον πόνο που νιώθουν.
Ο χρόνος είναι γιατρός σε ένα ψυχικό τραύμα
Άλλοι ερευνητές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι ο πόνος όντως κάνει τους ανθρώπους να ωριμάσουν. Να βελτιώσουν την ποιότητα των σχέσεών τους. Να αυξήσουν την αυτοεκτίμησή τους. Αλλά αυτό απαιτεί χρόνο, δε συμβαίνει τόσο άμεσα όσο πιστεύουν κάποιοι ερευνητές.
Επιπλέον, δε μαθαίνουν όλοι τα ίδια πράγματα, ούτε στην ίδια ταχύτητα. Ακόμη, δεν ενδιαφέρονται όλοι για την προσωπική τους ανάπτυξη: για πολλούς είναι ιδανικό το να επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάστασή τους.
Σίγουρα είναι ενθαρρυντικές οι ιστορίες ανθρώπων που ξεπέρασαν κάποιο τραύμα. Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο για την επιστήμη, ωστόσο, είναι αν αυτές οι ιστορίες είναι η νόρμα ή η εξαίρεση. (Μετάφραση-απόδοση: Συγγραφική ομάδα του “H Φιλοσοφία Επιστρέφει“. Περισσότερα μπορείτε να δείτε στα αγγλικά στο BigThink)
Διαβάστε επίσης:
Τρως χυλόπιτα; Ζήτα βοήθεια από τον Σοπενχάουερ
Ο διαλογισμός απαλύνει τον πόνο
Όταν έκλαψε ο Νίτσε – Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάλομ
Ο πόνος μου σήμερα, η δύναμη μου αύριο
