Που και που, το να βάλουμε στην άκρη την ενήλικη ζωή και να δοθούμε σε φαινομενικά «γελοίες» δραστηριότητες όπως ένα παιχνίδι μάς βοηθά να αισθανόμαστε, να εργαζόμαστε και να είμαστε καλύτερα.
- Το παιχνίδι είναι ο βασικός τρόπος εκμάθησης των παιδιών.
- Καθώς μεγαλώνουμε, αρχίζουμε και ανησυχούμε για τις γνώμες των άλλων και σταματάμε να παίζουμε.
- Έρευνες έχουν δείξει ότι οι ενήλικες που βρίσκουν χρόνο για παιχνίδι υπερτερούν σε σχέση με την παραγωγικότητα, τη δημιουργικότητα, την υγεία και την ευτυχία.
Κάποιοι ενήλικες που έχουν πολύ σημαντικές θέσεις εργασίας, δεν περνούν το διάλειμμά τους μιλώντας με πελάτες. Αλλά παίζουν μπάσκετ ή ακόμα και κουτσό. Άλλοι παίρνουν βιβλία με σχέδια ζωγραφικής και τα χρωματίζουν. Υπάρχουν ακόμα και σύμβουλοι οι οποίοι διδάσκουν τους εργαζόμενους εταιριών πώς να ενσωματώσουν περισσότερο παιχνίδι στην ημέρα τους.
Μπορεί να ακούγεται κουτό σε κάποιους, αλλά αν οι έρευνες έχουν δίκιο, το παιχνίδι μας κρατά περισσότερο υγιείς και παραγωγικούς. Προφανώς, ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να βάζει ένα κουστούμι και μια γραβάτα και να κάθεται σ ’ένα γραφείο όλη μέρα. Στον άνθρωπο αρέσει να είναι δημιουργικός. Και αυτή η δημιουργικότητα πρέπει να συντηρείται!
Μόνο δουλειά και καθόλου παιχνίδι
Για πολλούς, αρκεί μόνο για να πεισθούν για τη χρησιμότητα του παιχνιδιού ότι μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία και μας κρατά υγιείς. Μάθετε, λοιπόν, ότι το παιχνίδι μειώνει την κορτιζόλη. Την ορμόνη που ευθύνεται για το στρες. Η οποία μάλιστα αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ απελευθερώνει ενδορφίνες. Επίσης, μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης. Αυξάνει τη νοητική υγεία και προλαμβάνει νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η άνοια.
Μερικοί μπορεί να διαφωνήσουν και να πουν ότι προτιμούν να δουλέψουν παραπάνω και να βγάλουν περισσότερα χρήματα παρά να ριχτούν στο παιχνίδι. Όμως, το παιχνίδι δεν είναι απλώς «παιχνίδι». Έχει αξία γιατί, όπως τα παιδιά έτσι και οι ενήλικες μαθαίνουν μέσα από αυτό. Το παιχνίδι μπορεί να μας διδάξει ιδέες, δεξιότητες, κοινωνικούς ρόλους και διαπροσωπικές σχέσεις!
Το παιχνίδι μας διδάσκει να μην παίρνουμε τα πράγματα και πολύ στα σοβαρά. Να λαμβάνουμε λιγότερο υπόψιν τη γνώμη των άλλων.
Οι άνθρωποι που κατάφεραν να κάνουν αυτό και ξεπέρασαν τις στενές αντιλήψεις της εποχής τους, είναι οι άνθρωποι που έγραψαν ιστορία (Μετάφραση-απόδοση στα ελληνικά από την ομάδα του “Η Φιλοσοφία Επιστρέφει“. Πηγή: Bigthink.com)
Διαβάστε επίσης:
“Φάε γούνα μου, φάε”. Μια ιστορία για την υποκρισία από τον Νασρεντίν Χότζα
Ταρκόφσκι: Αν αγαπούσαμε τον εαυτό μας θα μπορούσαμε να αγαπήσουμε και τους άλλους
9 μαθήματα του Κομφούκιου που θα αλλάξουν την άποψη σας για τη ζωή
Σχέσεις και εγωισμός. Μια διδασκαλία του Κρισναμούρτι
Social media: Η τυραννία του ξερόλα και η ισχύς του «δεν ξέρω»
