(Απόσπασμα από το βιβλίο “Η Μυστική Διδασκαλία του Πλάτωνα”, Σάββας Παττακός, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ):
Με την ευκαιρία που μας δίνει το θέμα αναφέρουμε ότι τα Συμπόσια των αρχαίων Ελλήνων κάθε άλλο παρά είχαν το χαρακτήρα που πολλοί νομίζουν σήμερα. Ότι, δηλαδή, επρόκειτο για συγκεντρώσεις όπου κατανάλωναν ποσότητες φαγητού και κρασιού μέσα σε μια ανεξέλεγκτη ατμόσφαιρα.
Ο Διογένης ο Λαέρτιος στο βίο του Μενέδημου αναφέρει τους στίχους του Λυκόφρονος. Αυτός έγραψε εγκώμιο για το φιλόσοφο: “Ως εκ βραχείας δαιτός η βαιά κύλιξ αυτοίς κυκλείται προς μέτρον, τράγημα δε ο σωφρονιστής τοις φιληκόοις λόγοις”. Δηλαδή: “Ύστερα από ένα σύντομο γεύμα, μια μικρή κανάτα έκανε διακριτικά το γύρο και για φρούτο. Ήταν τα λόγια που εμπνέουν σωφροσύνη και που απευθύνονται σε ανθρώπους που ευχαριστούνται να ακούνε”.
Αυτή ήταν η ατμόσφαιρα των φιλοσοφικών συμποσίων. Έτσι πρέπει να ήταν και τα “Ακαδημαϊκά Συμπόσια”, τα οποία γίνονταν με δαπάνες της Σχολής, πιθανόν κάθε εβδόμη του μήνα. Κατά την τελετή αυτή τηρούσαν μεγάλη ηθική αυστηρότητα, μετριότητα και ευκοσμία. Ο Αθήναιος διασώζει και παραθέτει τη λιτότητα των φαγητών που χρησιμοποιούσαν. Είχαν στόχο, τόσο τα παρατιθέμενα συσσίτια στην Ακαδημία όσο και τα Συμπόσια, να ενώσουν τους μαθητές με το να συντρώνε. Να είναι “σύντροφοι”, αλλά προπαντός να είναι “πνευματικοί σύντροφοι”. Δηλαδή να έχουν τη δυνατότητα να είναι μαζί και να συζητούν φιλοσοφικά θέματα, εφαρμόζοντας το “Σωκρατικό Διάλογο”.
Η Μυστική Διδασκαλία του Πλάτωνα: Ο φιλοσοφικός έρωτας
Έχουμε το παράδειγμα στο παρεξηγημένο από πολλούς Συμπόσιο του Πλάτωνα, όπου όλοι οι συνδαιτημόνες συζητούν για το φιλοσοφικό έρωτα, ως τάση της ψυχής προς το θείο και στο τέλος, όταν το κύπελλο με το κρασί γυρνούσε με τη σειρά, ο Σωκράτης συζητούσε, χωρίς να έχει μεθύσει αλλά διατηρώντας μια χαρά το νου του. Αυτός άλλωστε ήταν και ο στόχος τους πίνοντας κρασί: να προκαλέσουν το διονυσιακό πνεύμα, αλλά χωρίς να χάσουν το απολλώνειο μέτρο.
Είχαν τη δύναμη να στρέφουν την ενέργεια προς τα πάνω αντί προς τα κάτω. Έτσι το κρασί ενεργοποιούσε τον ψυχισμό τους και αυτοί διοχέτευαν την ψυχική ενέργεια προς το πνευματικό και όχι προς το φυσικό μέρος του εαυτού τους, κάτι πολύ δύσκολο να το αντιληφθούμε σήμερα, κυρίως μετά τη λανθασμένη αντίληψη που δημιουργούν τα κινηματογραφικά έργα για τα συμπόσια με τα ψεύτικα “λουκούλλεια γεύματα” που παρουσιάζουν. (Απόσπασμα από το βιβλίο “Η Μυστική Διδασκαλία του Πλάτωνα”, Σάββας Παττακός, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ)
Δείτε περισσότερα:
Τα Μυστήρια στην Αρχαία Ελλάδα (Ελευσίνια, Ορφικά, Καβείρια)
Υπατία, η Αλεξανδρινή Φιλόσοφος και Επιστήμονας
Αρχαία Ελλάδα και ναοί: Γιατί χτίζονταν πάνω σε σεισμικά ρήγματα;
