Ο καθένας μας σιωπηλά ή φωναχτά κατά καιρούς έχει προσευχηθεί είτε με έναν επίσημο είτε με έναν ανεπίσημο τρόπο. Πιστοί και μη, εύχονται για μια καλύτερη ζωή, για υγεία, για χαρά, για ευημερία. Πόσο, όμως, είναι ισχυρή μια προσευχή; Ποιο είναι το μυστικό για να ακουστεί η προσευχή μας;
Μια προσευχή είναι τόσο ισχυρή όσο πιο καλή και ωφέλιμη είναι για το σύνολο και όχι για τις δικές μας μόνο ατομικές υποθέσεις. Μια ζωή φέρνει δυσκολίες που μπορούν είτε να γίνουν εμπόδια που θα μας σταματήσουν, είτε γέφυρες που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε και να γίνουμε πιο σοφοί.
“Αν δεχτώ τη λιακάδα και τη ζέστη, πρέπει να δεχτώ επίσης τη βροντή και τον κεραυνό.”Χαλίλ Γκιμπράν
“Άφησε τον κόσμο να ζήσει όπως αυτός διάλεξε και άφησε τον εαυτό σου να ζήσει όπως εσύ διάλεξες.” είχε γράψει ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Μπαχ.
Και ο Τζον Άντριου Χολμς είχε πει αστειευόμενος: “Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το σύμπαν —με μια μικρή, ασήμαντη εξαίρεση— αποτελείται από τους άλλους.“
Μπορείτε να υποψιαστείτε ποια είναι αυτή η μικρή εξαίρεση;
Ναι, το “εγώ” του καθενός μας.
Ζούμε σε ένα άπειρο σύμπαν και αν έρθουμε στο δικό μας μικρό κόκκο άμμου, τη Γη μας, ζούμε δισεκατομμύρια όντα μαζί. Συμβιώνουμε, παλεύουμε ο καθένας για την επιβίωσή του αλλά ξεχνάμε πολύ συχνά ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε για τη δική μας απόλαυση. Τον μοιραζόμαστε μαζί με όλα τα όντα και έχουμε όλοι δικαίωμα να συνυπάρχουμε. Ο Θεός ή αν το προτιμάτε, οι νόμοι της φύσης, υπάρχουν για να διασφαλίσουν το δίκαιο και το καλό του συνόλου και όχι για να σώσουν τα δικά μας ατομικά συμφέροντα.
“Το «εμείς» προέρχεται από τον Θεό, το «εγώ» από τον διάβολο.” έλεγε ο Ρώσος συγγραφέας Γιεβγένι Ζαμυάτιν.
Δεν θα μπορούσε να περιγράψει κανείς καλύτερα από τον Κέλσο, φιλόσοφο του 2ου αιώνα μ.Χ., τη σχέση που έχει ο Θεός με τη φύση και τους ανθρώπους:
“Μα, θα μου πείτε, οι άνθρωποι είναι ανώτεροι από τα ζώα, διότι ζούνε σε πόλεις κι έχουν κράτη κι αξιώματα κι εξουσίες. Ε, λοιπόν, σιγά το πράμα. Και τα μυρμήγκια και οι μέλισσες το ίδιο. Οι μέλισσες – τουλάχιστον αυτές – έχουν αρχηγό, διαβαθμίσεις, περίθαλψη, κάνουν πολέμους, εξοντώνουν τους ηττημένους, χτίζουν πόλεις, ακόμα και προάστια. Τα μυρμήγκια από τους αποθηκευμένους σπόρους κόβουν τα φύτρα για να μην βλαστήσουν, έτσι ώστε να τους μείνουν για ένα χρόνο. Επίσης, τα νεκρά μυρμήγκια τα αποθέτουν σε έναν τόπο που έχουν ξεχωρίσει, ειδικά για αυτόν τον σκοπό, κι ο τόπος αυτός είναι για αυτά κάτι ανάλογο με τα δικά μας μνήματα. Επίσης όταν συναντιούνται, έχουν τρόπο να συνεννοούνται μεταξύ τους και να μην χάνουν τον δρόμο τους, χρησιμοποιούν φυσικά την δική τους γλώσσα, έχουν την δική τους λογική και νοήματα και συλλογικούς σκοπούς και σημαινόμενα. (…)
Ναι, δεν δημιουργήθηκαν τα πάντα για χάρη μας. Παίρνουμε από το περιβάλλον αλλά και πρέπει να προσφέρουμε πίσω αξία. Όλα έχουν φτιαχτεί από τον Θεό για να εξυπηρετούν το ένα, το άλλο, ακόμα κι όταν αισθανόμαστε ότι αδικούμαστε ή ότι χάνουμε.
(…) Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δεν δημιουργήθηκαν τα πάντα για χάρη του ανθρώπου, όπως δεν δημιουργήθηκαν για χάρη του λιονταριού ή του αετού ή του δελφινιού. Ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Θεό κατά τρόπο ώστε όλα τα μέρη του να συμβάλλουν στην ολοκλήρωση και την τελειότητά του. Τα πάντα έχουν υπολογιστεί ώστε να εξυπηρετούν όχι το ένα το άλλο, αλλά το όλον. Κι ο Θεός για αυτό ενδιαφέρεται, κι έτσι το όλον δεν το εγκαταλείπει η πρόνοια και δεν εξελίσσεται προς το χειρότερο, ούτε ο Θεός αποφασίζει ύστερα από κάποια χρονική περίοδο απραξίας να το στρέψει προς τον εαυτό του, ούτε και εξοργίζεται με τους ανθρώπους, όπως δεν εξοργίζεται με τους πιθήκους ή τα ποντίκια”. (Αληθής Λόγος, 87-89).
Τέλος, μια όμορφη παραβολή που μιλάει για αυτήν την ανάγκη της συνύπαρξης που πηγάζει από το σεβασμό στη ζωή των άλλων όντων και στην αδελφοσύνη όλων των πλασμάτων είναι η “Προσευχή του Βατράχου”.
Ο μοναχός Μπρούνο στην όχθη μιας μικρής λίμνης έκανε την νυχτερινή του προσευχή, αλλά τον ενοχλούσαν οι βάτραχοι με τους κοασμούς τους.
– “Ησυχία!” φώναξε ο μοναχός. Ο Μπρούνο ήταν ένας άγιος άνθρωπος και όλοι άκουγαν τον λόγο του. Κάθε ζωντανό πλάσμα σιώπησε έτσι ώστε να βοηθήσει στην προσευχή του αγίου αυτού ανθρώπου. Μαζί, σταμάτησαν και οι κοασμοί των βατράχων.
Αλλά, ξαφνικά, ένας άλλος ήχος εισέβαλε και ενόχλησε την προσευχή του μοναχού. Αυτή η φωνή δεν ήταν εξωτερική αλλά εσωτερική. Ο μοναχός άκουσε την εσωτερική του φωνή η οποία έλεγε:
- “Μήπως στον Θεό οι κοασμοί αρέσουν περισσότερο από τις προσευχές σου;“
- “Τι μπορεί να ευχαριστήσει τα αυτιά του Θεού στο κράξιμο ενός βατράχου;” ήταν η περιφρονητική ανταπόκριση του μοναχού.
- “Μα, αν είναι ένα απλώς ένα κόασμα βατράχων τότε γιατί ο Θεός τους έπλασε, εάν δεν ήθελε να τους ακούσει;», συνέχισε η εσωτερική φωνή.
Ο μοναχός αποφάσισε να το μάθει. Έσκυψε έξω από το παράθυρό του και έδωσε εντολή: «Τραγουδήστε!» Οι ήχοι των βατράχων γέμισαν την ατμόσφαιρα. Και καθώς ο άγιος αυτός μοναχός άκουγε τους ήχους, αυτοί σταμάτησαν να τον ενοχλούν. Ανακάλυψε ότι αν έπαυε να αντιστέκεται, αυτοί οι ήχοι κοσμούσαν την ησυχία της νύχτας.
Με αυτή την ανακάλυψη, η καρδιά του μοναχού εναρμονίστηκε με το σύμπαν και για πρώτη φορά στη ζωή του κατάλαβε τι σημαίνει πραγματικά να προσεύχεσαι.
Ας στοχαστούμε στα παραπάνω λόγια σοφίας και ας δώσουμε δικαίωμα ύπαρξης στους άλλους. Ας ευχηθούμε και ας προσευχηθούμε όπως ξέρει καλύτερα ο καθένας αλλά να ξέρουμε ότι η θεία πρόνοια σκεπάζει και φροντίζει τα πάντα και αν κάτι δεν μας το χαρίσει είναι γιατί κάποιος άλλος, κάπου το έχει περισσότερη ανάγκη. Μην είμαστε εγωιστές.
Και τέλος ας δούμε ποια είναι η μόνη προσευχή που συμβούλευε ο Σωκράτης να κάνουμε. Μια προσευχή που ζητάει από τον θεό του Παντός, τον Παν, να του δώσει μόνο όσα δικαιούται και όσα είναι αρμοστά στην εσωτερική του φύση, χωρίς απληστία και εγωιστικές απαιτήσεις.
«Αγαπητέ Παν και άλλοι, όσοι θεοί μένετε εδώ, αξιώστε με να έχω εσωτερική ομορφιά και όσα εξωτερικά πράγματα μου ανήκουν να είναι σε αρμονία με την εσωτερική μου ωραιότητα. Είθε να θεωρώ πλούσιο μόνο τον σοφό και είθε να έχω τόσο πλήθος χρυσού, όσο αρκεί να φέρει και να χρησιμοποιεί κανείς άλλος, παρά ο συνετός». ΠΛΑΤΩΝΑΣ, Φαίδρος 279 Β.
ΤΕΣΤ: Αξιολόγησε τους φίλους σου σύμφωνα με τον Σωκράτη
4 Συμβουλές Αυτοβελτίωσης από τον Σωκράτη
Πώς να γίνεις πλούσιος; Ρώτα τον Σωκράτη, τον Επίκουρο και τον Σενέκα
Πηγή: nea-acropoli.gr
