Η Ακαδηµία του Πλάτωνα λειτούργησε για περισσότερα από 900 χρόνια, µέχρι που καταργήθηκε επί Ιουστινιανού το έτος 529 µ.Χ., Κύριος στόχος της κατάργησης ήταν η ανάδειξη μη ελληνόφωνων διανοούμενων που βρίσκονταν για αιώνες στο περιθώριο και επεδίωκαν, µε όχηµα τη χριστιανική θρησκεία, να αναδειχθούν στα κέντρα εξουσίας της αυτοκρατορίας!
Στην Ακαδημία μαθήτευσαν η δίδαξαν «Φάροι του Πνεύματος».Οι πρώτοι μαθητές της Ακαδημίας Πλάτωνος ήσαν οι μαθητές του Σωκράτη και ύστερα συγκεντρώθηκαν πολλοί και όχι μόνο Αθηναίοι αλλά και από άλλα μέρη μεταξύ αυτών ήταν και ο Αριστοτέλης και ο Εύδοξος. Φήμη σπουδαία απέκτησε με τους διδάξαντες στη Νεοπλατωνική Ακαδημία τον Πλούταρχο και τον Πρόκλο. Η Σχολή επίσης απέκτησε δόξα ως Νεοπλατωνική Ακαδημία, όταν δίδαξαν ο Σακκάς και ο Πλωτίνος. Άλλοι σημαντικοί μαθητές ήταν ο Οράτιος και ο Αλκαλίων που ήταν διδάσκαλος του Κικέρωνα, του Λούκουλλου και του Βρούτου.
Η Ακαδημία του Πλάτωνα δεν είχε επίσημη σωματειακή δομή. Δεν ήταν θίασος (λατρευτική ομάδα) ούτε ακολούθησε το πρότυπο των εσωτεριστικών κοινοτήτων και των μυστικών ιεροτελεστιών, όπως οι Πυθαγόρειες κοινότητες, τις οποίες ο Πλάτων είχε γνωρίσει στη Νότια Ιταλία. Ήταν ανοιχτή σε όλους, δεν υπήρχαν δίδακτρα, αλλά μόνο όσοι διέθεταν επαρκή εισοδήματα που τους επέτρεπαν να μην εργάζονται μπορούσαν να συμμετάσχουν
Η Ακαδημία προωθούσε τη συλλογικότητα και προσπαθούσε να «προσανατολίσει τους νέους προς την καλοσύνη και τη δικαιοσύνη και να δημιουργήσει ανάμεσα τους αμοιβαία φιλία και συντροφικότητα. Πρέπει να γίνονταν διαλέξεις, «σεμινάρια», δημόσιες αναγνώσεις και τα παρόμοια, αλλά τίποτε δεν μαρτυρείται συγκεκριμένα στις πηγές. Δεν επιβάλλονταν πάγιες καθιερωμένες αρχές, τις οποίες οι μαθητές θα έπρεπε να ακολουθήσουν, μπορούσαν να υποστηρίξουν οποιαδήποτε θέση αρκεί να είχαν τα κατάλληλα επιχειρήματα
Στην Ακαδημία δάσκαλος και μαθητής ζούσαν μαζί και μοιράζονταν πολλές στιγμές. Η κύρια ασχολία τους ήταν το «συμφιλοσοφείν» αλλά είχαν ευκαιρίες και για άλλες στιγμές όπως συμπόσια ή διασκέδαση. Τα μαθήματα και οι συζητήσεις άρχιζαν νωρίς τις πρωινές ώρες. Ένα ιδιαίτερο ξυπνητήρι, με ένα σφήριγμα μάζευε τους μαθητές που κατοικο΄πυσαν σε σπιτάκια σκορπισμένα στον κήπο της ακαδημίας.
Μετά από 900 χρόνια από το κλείσιμό της οι ιδέες της παραμένουν ζωντανές. Το 1459 η Ακαδημία θα ανασυσταθεί στην Φλωρεντία από τον φιλόσοφο του Μυστρά Πλήθωνα Γεμιστό, με την υποστήριξη του Κόζιμο των Μεδίκων Αυτή η σχολή με πρώτο δάσκαλο τον Πλήθωνα και δεύτερο το Μαρσίλιο Φιτσίνο (Marsilio Ficino), τον οποίο διόρισε ο Κόζιμο μετά την επιστροφή του Πλήθωνα στο Μυστρά, έγινε η κοιτίδα της Αναγέννησης. Εδώ μυήθηκαν στη φιλοσοφία τα πιο τρανταχτά ονόματα: Πίκο ντελα Μιράντολα, Μποτιτσέλι, Ντα Βίντσι, Μακιαβέλι, Μιχαήλ Άγγελος, Ραφαήλ, Τιτσιάνο. Η λίστα είναι ατέλειωτη. Μέσα στα δωμάτια εκείνης της σχολής πήραν αυτοί οι μεγάλοι την πνοή του ελληνικού μυστικισμού. Αυτή ήταν η Αναγέννηση των προτύπων και ιδεωδών της ελληνικής φιλοσοφίας.
