Από το περιοδικό “Φιλοσοφική Λίθος“, Εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Ένα από τα ζοφερότερα και τα πιο ανατριχιαστικά κεφάλαια του ελληνικού πολιτισμού, γεμάτο σκοτεινό πάθος είναι η ιστορία των Ατρειδών στις Μυκήνες, η ιστορία του γυρισμού και του θανάτου του Αγαμέμνονα. Δέκα χρόνια πολεμούσε ο Αγαμέμνων στην Τροία. Ο Αίγισθος είχε χρησιμοποιήσει αυτό τον χρόνο, όρισε κάποιον που θα ειδοποιούσε τον γυρισμό του Αγαμέμνονα. Είχε έτοιμους 20 άντρες. Έπειτα κάλεσε τον Αγαμέμνονα σε γεύμα και τον σκότωσε στο φαγητό. Κανένας δεν γλίτωσε από τους φίλους του Αγαμέμνονα από εκείνους που τον είχαν ακολουθήσει. Πέρασαν οχτώ χρόνια, ώσπου φάνηκε ο Ορέστης, γιος και εκδικητής και σκότωσε τη μητέρα του, την Κλυταιμνήστρα και τον δολοφόνο του πατέρα του Αίγισθο.
Οι τραγικοί συγγραφείς καταπιάστηκαν με το θέμα. Το σημαντικότερο έργο του Αισχύλου ασχολείται με τον Αγαμέμνονα. Ακόμα και ο Ζαν Πωλ Σατρ έγραψε δράμα γύρω από τον Ορέστη. Και ποτέ δεν έσβησε η ανάμνηση για τον βασιλιά των βασιλέων που υπήρξε ένας από τους δυνατότερους και πλουσιότερους βασιλιάδες στον αρχαίο κόσμο. Δεν ήταν μόνο οι αιματοβαμμένες Μυκήνες αλλά και οι χρυσές. Για τις Μυκήνες η λέξη χρυσές ήταν ένα συνηθισμένο επίθετο.
Γέννηση και ανάπτυξη των Μυκηνών
Ο μυκηναϊκός πολιτισμός αναπτύσσεται από το 1.700 ως το 1.250 π.Χ., εμφανίζεται δηλαδή ενώ ακόμη μεσουρανεί η Κρήτη και φτάνει στο απόγειο της έκφρασής του, όταν η παρακμή έχει αγγίξει πλέον κάθε όψη του Μινωικού πολιτισμού. Συνεχίστε την ανάγνωση ΕΔΩ
