“Είναι στα λάθη και στις αστοχίες μας, όχι στις αρετές μας, που αγγίζουμε ο ένας τον άλλον και βρίσκουμε συμπάθεια. Είναι στις τρέλες μας που γινόμαστε ένα.” Jerome K. Jerome
Κάθε σχέση είμαι μια όμορφη ευκαιρία αλλά και μια μεγάλη πρόκληση. Λατρεύουμε να ερχόμαστε ο ένας κοντά στον άλλον αλλά πολλές φορές αυτή η εγγύτητα γίνεται επίπονη, επειδή άθελά μας πληγώνουμε ο ένας τον άλλον.
Και τι μπορούμε να κάνουμε;
Να αποφεύγουμε τις σχέσεις για να μη πληγωθούμε; Να ανεχόμαστε τους άλλους και να γινόμαστε θύματα κακοποιητικών συμπεριφορών; Να συνεχίζουμε τη σχέση μόνο όταν είμαστε πάντα πιο μπροστά στον λογαριασμό του ποιος πληγώνει περισσότερο τον άλλον;
Γιατί να μην διδαχθούμε από τη συμπεριφορά του σκαντζόχοιρου; Ας δούμε τι έχουν να μας διδάξουν με το δίλημμα που αντιμετωπίζουν στους κρύους καιρούς.
Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου
Οι σκαντζόχοιροι τείνουν να προτιμούν τον ζεστό καιρό, αλλά μπορούν και να αντεπεξέλθουν όταν ο καιρός στρέφεται εναντίον τους. Συχνά, στριμώχνονται κοντά ο ένας με το άλλον ως ένας τρόπος να παραμείνουν ζεστοί. Ωστόσο, αυτό παρουσιάζει μια προφανή δυσκολία καθώς θα αρχίσουν με τα αγκάθιά τους να πληγώνουν ο ένας τον άλλον. Τελικά, θα απομακρυνθούν όταν νιώσουν πόνο, πριν πλησιάσουν ξανά ο ένας δίπλα στον άλλον αφού κρυώσουν.
Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου παρουσιάζει ένα προφανές ανάλογο με την ανθρώπινη οικειότητα. Όλοι επιθυμούμε αγάπη και βαθύτερες σχέσεις. Αλλά αυτό μας κάνει πολλές φορές να πληγωνόμαστε. Ο Φρόιντ και ο Σοπενχάουερ, προχώρησαν τη μελέτη ένα βήμα παραπέρα, διαπιστώνοντας ότι οι άνθρωποι που αντιμετώπιζαν την κοινωνική απόρριψη (το τσίμπημα από τα αγκάθια) πολύ έντονα, ήταν όλο και λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν «ζεστασιά». Εν τω μεταξύ, οι αισιόδοξοι ξεπερνούσαν αυτόν τον πόνο και αργότερα έβρισκαν τη χαρά και την άνεση με τους άλλους.
Ο κληρικός, Τζον Ντον, είχε πει μια φράση (που συχνά αποδίδεται λανθασμένα στον Σαίξπηρ), σε ένα κήρυγμα του «Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί». Η φράση του αναφέρεται στην αναγκαιότητα όλων των ανθρώπων να βρουν την αγάπη και τη σύνδεση με τους άλλους, ενώ επίσης περικλείει το σιωπηρό και αναπόφευκτο τίμημα της ερωτικής απόρριψης και της απογοήτευσης.
Ίσως η λύση να υπάρχει στον Γερμανό φιλόσοφο, Άρθουρ Σοπενχάουερ, ο οποίος κατέληξε στο συμπέρασμα για το δίλημμα των σκαντζόχοιρων που αναζητούσαν ζεστασιά,
«Θα ήταν καλύτερο να μείνουν σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλον»
Αναζητήστε και καλλιεργήστε σχέσεις, αλλά να έχετε τη δύναμη να δίνετε ο ένας στον άλλο χώρο και μια αρκετά ευγενική καρδιά για να συγχωρείτε όταν κάποιος από εσάς τσιμπάει με τα “αγκάθια” του τον άλλον στην προσπάθειά του να “ζεσταθεί”. Μην απομακρυνθείτε πολύ. Μην γίνεις ο ερημίτης σκαντζόχοιρος.
Όπως έλεγε ο συγγραφέας ο Φερνάντο Πεσσόα:
“Είναι εύκολο να απομακρύνεις τους ανθρώπους. Αρκεί να μην τους πλησιάζεις.”
Ας ακολουθήσουμε και τη σοφή συμβουλή που δίνει ο μεγάλος ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν όταν αναφέρεται στον γάμο αλλά και στις σχέσεις αγάπης:
Αγαπάτε ο ένας τον άλλο, αλλά μη κάνετε δεσμά από την αγάπη:
Αφήστε την αγάπη να είναι σα μιά κινούμενη θάλασσα ανάμεσα στις ακτές των ψυχών σας.Γεμίστε τις κούπες ο ένας του άλλου, αλλά μην πίνετε από την ίδια κούπα.
Δίνετε ο ένας στον άλλο από το ψωμί σας, αλλά μην τρώτε από το ίδιο κομμάτι.
Τραγουδάτε και χορεύετε μαζί και χαρείτε, αλλά ας μένει ο καθένας μόνος του.
Καθώς οι χορδές του λαγούτου είναι μόνες, παρ’ όλο που δονούνται με την ίδια μουσική.Δώστε τις καρδιές σας, όχι όμως στη φύλαξη ο ένας του άλλου.
Γιατί μόνο το χέρι της ζωής μπορεί να κρατήσει τις καρδιές σας.
Να στέκεστε μαζί, κι ωστόσο όχι πολύ κοντά μαζί:
Γιατί οι κολόνες του ναού στέκονται χώρια,
και η βαλανιδιά και το κυπαρίσσι δεν φυτρώνουν το ένα στη σκιά του άλλου.
Πηγές:
nea-acropoli.gr
medium.com
