Το ενδιαφέρον του γνωστού ψυχολόγου Καρλ Γιουνγκ για αυτού του είδους τα απόκρυφα φαινόμενα ξεκίνησε νωρίς στην καριέρα του, όταν φοιτητής ακόμα προβληματίστηκε από την συμπεριφορά μιας εξαδέλφης του που λειτουργούσε ως διάμεσο σε πνευματιστικές σεάνς. Αργότερα, ως επαγγελματίας ψυχολόγος στην Ζυρίχη, άρχισε να παρακολουθεί κάποια πρόσωπα που θεωρούνταν χαρισματικά μέντιουμ. Πως αναφέρει, διερεύνησε τις περιπτώσεις οκτώ μέντιουμ, έξι γυναικών και δύο αντρών: «Από τα οχτώ το ένα αποδείχτηκε πως ήταν ένας Αμερικανός απατεώνας. Τα άλλα δρούσαν με καλή πίστη. Μόνο ένα από αυτά γεννήθηκε έχοντας το χάρισμα του διάμεσου, από την παιδική ηλικία ακόμη υπέφερε από συνειδησιακές αλλαγές και ήταν ικανή να προφητεύει».
Από εκείνα τα πειράματα, ενδιαφέρον έχουν οι παρατηρήσεις του Γιουνγκ σχετικά με το φαινόμενο της κίνησης του τραπεζιού. Σύμφωνα με τον Ελβετό ψυχολόγο, αν αγγίξει κανείς τους μυώνες του χεριού του διάμεσου ενώ το αντικείμενο κινείται, μπορεί να αντιληφθεί την μυική ένταση που δημιουργείται από την προσπάθειά του να το κινήσει. Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα διάμεσα δηλώνουν πως δεν νιώθουν καθόλου αυτή την προσπάθεια, κάτι που μπορεί να είναι αληθές και πλήρως εξηγήσιμο σε όσους είναι εξοικειωμένοι με την ασυνείδητη λειτουργία.
Στην πραγματικότητα, είναι επιστημονικά γνωστό ότι τα χέρια και οι βραχίονές μας κάνουν συνεχώς ελαφρές κινήσεις που ονομάζονται «εκούσια ρίγη» και που συνοδεύουν τις σκέψεις μας. Έτσι, αν πλησιάσουμε το τραπέζι με την ζωηρή προσδοκία αυτόματων κινήσεων, τα εκούσια ρίγη θα μεταφέρουν αυτή την προσδοκία και σταδιακά το τραπέζι θα κινηθεί. Το ασυνείδητο τμήμα του εαυτού μας που ελέγχει τις αυτόματες κινήσεις μπορεί να προκαλέσει πολύ γρήγορα την διάχυση και την ενίσχυσή τους.
Μόνο δύο από εκείνα τα διάμεσα είχαν την φήμη των τηλεπαθητικών. Παρόλο που η τηλεπάθεια ήταν πιο σπάνιο φαινόμενο, ήταν μάλλον και το πιο ενδιαφέρον. Έβαζαν και οι δύο τα χέρια τους πάνω στο τραπέζι και ο Γιουνγκ σκεφτόταν έντονα ένα νούμερο από το 1 έως το 10, το οποίο έπρεπε να αποκαλυφθεί όχι απευθείας από το μέντιουμ αλλά από τον ίδιο αριθμό κινήσεων του τραπεζιού. Το νούμερο λεγόταν σωστά κάθε φορά που ο Γιουνγκ κρατούσε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι. Αν σήκωνε τα χέρια του μετά την πρώτη κίνηση του τραπεζιού, η επιτυχία ήταν 77%. Αν δεν ακουμπούσε καθόλου στο τραπέζι, δεν έπαιρνε σωστές απαντήσεις. Τα αποτελέσματα των πολυάριθμων πειραμάτων έδειξαν ότι με κάποιον τρόπο, μάλλον μέσα από τα εκούσια ρίγη, μπορούσε να περάσει σε ένα άλλο πρόσωπο ένα νούμερο από το 1 έως το 10, χωρίς το ίδιο το πρόσωπο να γνωρίζει τον αριθμό αλλά αναπαράγοντάς τον με αυτόματες κινήσεις.
Σε μία άλλη περίπτωση που ο Γιουνγκ είχε σκεφτεί τον αριθμό τρία, οι κινήσεις του τραπεζιού έδιναν συνεχώς τους αριθμούς δύο, τέσσερα και πέντε. Το συμπέρασμα ήταν ότι το ασυνείδητο του διάμεσου γνώριζε καλά τον αριθμό αλλά τον απέφευγε από καθαρό πείσμα. Σύμφωνα με τον Γιουνγκ, το πείσμα του ασυνείδητου είναι επίσης ένα συχνό φαινόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, κάτι που ερμηνεύεται συνήθως από τα διάμεσα με την παρουσία κάποιου κακόβουλου πνεύματος με άσχημες προθέσεις.
Όπως έδειξαν εκείνα τα πειράματα, αν το ασυνείδητο είναι ικανό να καταγράφει και να αναπαράγει κάτι χωρίς να το γνωρίζει ο συνειδητός νους, τότε χρειάζεται πολύ προσοχή στην αξιολόγηση των φαινομένων τηλεπάθειας. Πριν περάσουμε στο συμπέρασμα ότι η σκέψη μπορεί να πετά στον χώρο και τον χρόνο, μάλλον θα πρέπει πρώτα να εξετάσουμε με βαθιά ψυχολογική έρευνα τις πηγές μιας τέτοιας υπερφυσικής γνώσης.
Συγγραφέας: Δημήτρης Αργασταράς
Πηγή: metafysiko.gr
