Ζωή μετά τον θάνατο: Συγκλονιστικά στοιχεία για τις επιθανάτιες εμπειρίες

by Nikos K
4,8K views

Φαίνεται πως οι επιστήμονες έχουν πλέον στη διάθεσή τους βάσιμα στοιχεία ότι υπάρχει ζωή -ή έστω συνείδηση- μετά θάνατον, και συνεπώς τη βάση για περαιτέρω διερεύνηση του κατεξοχήν μυστηρίου της ύπαρξης.

Στη μεγαλύτερη σχετική έρευνα που έγινε ποτέ, από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, καταδεικνύεται ότι ασθενείς που είχαν διαγνωστεί κλινικά νεκροί και επανήλθαν στη ζωή μπόρεσαν να ανακαλέσουν πρωτόγνωρες για αυτούς εμπειρίες, αλλά και μνήμες -ακόμα και λεπτομέρειες- από το περιβάλλον τους, ενώ ένα ποσοστό τους ανέφερε ότι χωρίστηκαν από το σώμα τους και έτσι είχαν «οπτική» και «συνείδηση» όλων όσων συνέβαιναν γύρω από το… διαπιστωμένα νεκρό κορμί τους!

Κλινικά νεκροί ασθενείς που επανήλθαν περιέγραψαν μιας μορφής συνειδητότητα ενώ η καρδιά τους είχε σταματήσει να χτυπάει

Ερευνητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα «AWARE» («AWAreness during REsuscitation» – «Συναίσθηση κατά την ανάνηψη») δημοσίευσαν σε επιστημονικό περιοδικό το πόρισμα ότι το 40% των ανθρώπων που επανήλθαν στη ζωή ύστερα από κλινικό θάνατο περιέγραψαν μιας μορφής συνειδητότητα πριν αρχίσει η καρδιά τους να χτυπάει ξανά.

Η έρευνα διήρκεσε για τέσσερα χρόνια και περιλάμβανε στοιχεία και περιπτώσεις από 15 νοσοκομεία στις ΗΠΑ, στην Αγγλία και στην Αυστρία, και περισσότερες από 2.060 περιπτώσεις καρδιοπαθών.

Παρ’ όλη αυτή την ανομοιογένεια, όσον αφορά τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, την ηλικία, το εκπαιδευτικό επίπεδο, το φύλο και την οικογενειακή κατάσταση των ανθρώπων που καταθέτουν τις μαρτυρίες τους, υπάρχουν αξιοπρόσεκτες ομοιότητες:

  • Ο ασθενής ακούει να δηλώνεται νεκρός ή δεν καταλαβαίνει τη νέα του «υπόσταση». 
  • Αίσθηση ειρήνης και απώλειας της επίγειας ζωής. Ο ασθενής δε δίνει σημασία στο σώμα του, σα να επρόκειτο περί ενός φακέλου που τον περικλείει ή ενός χαμένου γαντιού. 
  • Ένας ήχος, μια μουσική μπαίνουν σιγά – σιγά στη συνείδησή του και χάνει την επαφή με το περιβάλλον. 
  • Ο ασθενής «βγαίνει» από το σώμα του και αιωρείται ή ακόμα διαπερνά τοίχους ή ταβάνια. Βλέπει όλα τα πράγματα υπό γωνία 360 μοιρών και ακούει το ίδιο καλά αυτά που λένε, αλλά και αυτά που σκέφτονται οι γιατροί. Η όρασή του γίνεται «ζουμ». Του αρκεί να ρίξει το βλέμμα του σε ένα χώρο ή σε ένα αντικείμενο κι αυτό ταυτόχρονα μεγαλώνει. 
  • Αλλαγή περιβάλλοντος: ο ασθενής νιώθει να «ρουφιέται» με πρωτοφανή ταχύτητα σε ένα σκοτεινό τούνελ, μια μαύρη σπείρα, ένα σκοτεινό σωλήνα, ένα πηγάδι, κλπ. 
  • Σε κάποιες μαρτυρίες, ο ασθενής βεβαιώνει ότι είδε και άλλους στο ίδιο ταξίδι μέσα στο τούνελ.(Περίπτωση μιας νεαρής πάνω στη γέννα: «βρισκόμουν μέσα σ’ ένα είδος τούνελ ή ασανσέρ. Υπήρχαν γύρω μου παρουσίες που με ενθάρρυναν, όπως σε ποδηλατικούς αγώνες που ο κόσμος γύρω ενθαρρύνει τους ποδηλάτες».)
  • Διακρίνει ένα άσπρο φως, η ένταση του οποίου τον έλκει. Το φως αυτό, παρά του ότι είναι πολύ μεγάλης έντασης, δεν τυφλώνει. Είναι ένα φως που «εκπέμπει αγάπη», «μια αγάπη άγνωστη πάνω στη γη», μέσα στην οποία ο ασθενής θέλει όσο τίποτε άλλο να αναμιχθεί. 
  • Συναντά είτε νεκρούς φίλους και συγγενείς είτε «μια ύπαρξη από φως». 
  • Οι συγγενείς τον καλούν να επιστρέψει – «η ώρα σου δεν έχει φτάσει» – οπότε νιώθει να ωθείται πάλι προς τα πίσω. 
  • Η «φωνή» της ύπαρξης από φως τον ρωτάει: «Τι έκανες στη ζωή σου;» Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο ασθενής βλέπει να περνάει από μπροστά του ολόκληρη η ζωή του σαν κινηματογραφική ταινία, με όλες τις λεπτομέρειες, ακόμα και τις πιο ξεχασμένες, και μαζί μ’ αυτό βλέπει και τις συνέπειες των πράξεών του πάνω στη ζωή των άλλων. Η δοκιμασία αυτή χαρακτηρίζεται από τους ασθενείς που «επέστρεψαν» ως η πιο τρομακτική, διότι τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Η «φωνή» τον ξαναστέλνει λοιπόν πίσω ή πιο σπάνια τον αφήνει να επιλέξει ο ίδιος. Εκείνος ξέρει ότι αν περάσει πέρα από αυτό το όριο, η επιστροφή θα είναι αδύνατη.
  • Επιστροφή στο σώμα. 2 

Ο συντονιστής της έρευνας Dr. Sam Parnia, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, εξήγησε: «Ξέρουμε ότι το μυαλό δεν λειτουργεί όταν η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπάει. Αλλά στις περιπτώσεις που εξετάσαμε η συνειδητότητα συνέχισε να υπάρχει μέχρι και 3 λεπτά μετά τη στιγμή που η καρδιά σταμάτησε να χτυπάει, παρότι ο εγκέφαλος σταματά να λειτουργεί 20-30 δευτερόλεπτα μετά την παύση της καρδιάς. Αυτό είναι παράδοξο».

Η ομάδα του Dr. Parnia εξέτασε 330 ασθενείς που επιβίωσαν από καρδιακό επεισόδιο, εκ των των οποίων οι 140 δέχτηκαν να αφηγηθούν την εμπειρία τους. Από αυτούς, το 39% διατηρούσε αναμνήσεις. «Ένας ασθενής περιέγραψε με ακρίβεια τι συνέβαινε στο δωμάτιο την ώρα που οι γιατροί προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ανακάλεσε δύο ήχους που κάνει το μηχάνημα κάθε τρία λεπτά – έτσι υπολογίσαμε τον χρόνο που διήρκεσε η εμπειρία του. Ό,τι μας περιέγραψε συνέβη έτσι ακριβώς» σχολιάζει ο καθηγητής. «Αυτό είναι συγκλονιστικό, καθώς μέχρι τώρα θεωρούσαμε τις επιθανάτιες εμπειρίες παραισθήσεις που συμβαίνουν είτε προτού σταματήσει η καρδιά είτε μετά την επαναφορά του παλμού της. Τώρα όμως έχουμε περιγραφή γεγονότων ενώ η καρδιά δεν λειτουργεί».

Αναλυτικά, το 46% των ασθενών έζησε μια ευρεία γκάμα από πνευματικές εμπειρίες αλλά και αναμνήσεις, και το 15% βίωσε εξωσωματική εμπειρία (ένιωσε δηλαδή το σώμα του να χωρίζεται από το μυαλό, απέκτησε μια άλλη οπτική και παρατηρούσε τα τεκταινόμενα από ψηλά) κατά την οποία είχε πλήρη συνείδηση.

Από τις μνήμες που ανακάλεσαν οι ασθενείς, οι πιο κοινές ήταν το αίσθημα του φόβου, της βίας και μιας αίσθησης καταδίωξης, ενώ άλλοι περιέγραψαν όμορφες μεταθανάτιες εικόνες, της οικογένειάς τους, ζώων και ενός λαμπρού φωτός.

Οι ερευνητές καταλήγουν ότι το βασικότερο πόρισμα της μελέτης είναι ότι αυτή θα πρέπει να συνεχιστεί και να επεκταθεί. «Υπάρχουν εκατομμύρια μαρτυρίες για μεταθανάτιες εμπειρίες, όμως τα επιστημονικά στοιχεία και οι έρευνες είναι πολύ θολά ως τώρα» εξηγεί ο Dr. Parnia. «Θα πρέπει η έρευνα να συνεχιστεί, χωρίς προκαταλήψεις»…

Η Φιλοσοφία Επιστρέφει