Για τα πάνω και τα κάτω της ζωής
Γράφει ο Darius Foroux
Λατρεύω αυτό το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου σχετικά με τη φύση της ζωής:
«Οι κύκλοι του κόσμου δεν αλλάζουν ποτέ — πάνω και κάτω, από εποχή σε εποχή».
Ας είμαστε ειλικρινείς, περιμένετε ότι η ζωή πρέπει να είναι πάντα καλή; Έτσι δεν είναι;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώνουμε έτσι. Πιστεύουμε ότι η ζωή πρέπει σταδιακά να βελτιώνεται. Ακούμε ιστορίες για το πώς η οικονομία και ο κόσμος βελτιώνονται σταδιακά κάθε χρόνο τις τελευταίες δεκαετίες και πιστεύουμε ότι αυτή είναι η φυσιολογική τροχιά για τα πάντα στη ζωή. Τα πράγματα ανεβαίνουν σαν μια γραμμική σχέση στην άλγεβρα. Αν το x ανεβαίνει, το y θα ανέβει επίσης.
Υποθέτουμε ότι αν γερνάμε, θα πρέπει αυτόματα να τα συνδυάζουμε όλα. Τότε, μεγαλώνουμε και καταλαβαίνουμε ότι κανείς δεν ξέρει τι κάνει. Δεν υπάρχει γραμμική σχέση μεταξύ ηλικίας και σοφίας ή ηλικίας και πλούτου. Αν αυτό ήταν αλήθεια, κάθε άτομο πέρα από μια ορισμένη ηλικία θα ήταν μια πλούσια ιδιοφυΐα. Η αλήθεια είναι ότι η ζωή δεν είναι πάντα στα επάνω της. Βιώνουμε κατά καιρούς πτώσεις. Μερικές φορές αυτές οι πτώσεις μπορεί να διαρκέσουν μερικές ημέρες, μερικές φορές μήνες. Και αν είσαι άτυχος, ίσως και χρόνια.
Πολλοί άνθρωποι μιλούν για το πόσο κακό ήταν για αυτούς το 2020 και το 2021 μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να εργάζονται από το σπίτι και δεν μπορούσαν να πάνε διακοπές. Ένας από τους φίλους μου είχε ένα πολύ άσχημο 2020. Τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, είχε ένα ατύχημα με το ποδήλατο και χειρουργήθηκε τον Φεβρουάριο. Όταν ανάρρωνε, ξέσπασε η πανδημία του κορωνοϊού και δεν μπορούσε να πάει σε φυσιοθεραπεία, κάτι που έβλαψε την ανάρρωσή του. Χρειάστηκε να περπατήσει με πατερίτσες πριν από την επέμβαση και για εβδομάδες μετά.
Στη συνέχεια, γύρω στο καλοκαίρι, κόλλησε τον Covid, ο οποίος τον έβγαλε εκτός εργασίας για σχεδόν τρεις εβδομάδες. Μετά το καλοκαίρι ένιωσε καλύτερα και άρχισε να κάνει δουλειές στο σπίτι. Ο καημένος έβγαλε τον ώμο του και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από το να ξαπλώνει στο κρεβάτι για δύο εβδομάδες. Έχει επίσης μικρά παιδιά, οπότε η γυναίκα του έπρεπε να φροντίζει αυτούς και αυτόν για όλες τις εβδομάδες που ήταν εκτός εργασίας. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, είναι καλά και έχει αναρρώσει σχεδόν πλήρως. Χρειάστηκε όμως ενάμιση χρόνο για να νιώσει κοντά σε αυτό που ένιωθε πριν από τον τραυματισμό του στο γόνατο. Την περασμένη εβδομάδα, έπαθε ξανά Covid.
Αυτά είναι πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Όπως είπε ο Μάρκος Αυρήλιος:
«Είτε πρόκειται για άτομα είτε για φύση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να ειπωθεί είναι το εξής: είμαι μέρος ενός κόσμου που ελέγχεται από τη φύση. Δεύτερον: ότι έχω σχέση με άλλα, παρόμοια μέρη. Και έχοντας αυτό κατά νου, δεν έχω κανένα δικαίωμα, ως ένα μέρος, να παραπονεθώ για όσα μου έχουν ανατεθεί από το Όλο».
Αν και πιστεύω ότι έχουμε μεγάλη προσωπική ελευθερία και μπορούμε να αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο, πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε. Μερικές φορές τείνουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε οι αληθινοί κύριοι του πεπρωμένου μας. Υποθέτουμε ότι η ζωή είναι σαν μια ταινία και είμαστε ο συγγραφέας, ο σκηνοθέτης και ο ηθοποιός. Αυτή δεν είναι μια ρεαλιστική άποψη της ζωής. Στην πραγματικότητα, είμαστε μόνο ο ηθοποιός. Και μας δίνεται ένας ρόλος που πρέπει να παίξουμε. Οι Στωικοί πίστευαν ότι πρέπει να παίξουμε αυτόν τον ρόλο στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ταιριάζετε. Όχι, μπορείτε ακόμα να δώσετε στον ρόλο τη δική σας αλλαγή. Κοιτάξτε το με αυτόν τον τρόπο. Τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετοί διαφορετικοί ηθοποιοί έχουν παίξει τον ρόλο του Τζόκερ στις ταινίες του Μπάτμαν. Από τον Τζακ Νίκολσον μέχρι τον Τζάρεντ Λέτο. Η αγαπημένη μου απεικόνιση του Τζόκερ όλων των εποχών είναι του αείμνηστου Χιθ Λέτζερ στο The Dark Knight. Κανείς δεν το έχει παίξει τόσο καλά από αυτόν. Και κανείς άλλος εκτός από τον Χιθ Λέτζερ δεν θα μπορούσε να παίξει αυτόν τον ρόλο με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο.
Στη ζωή, το ίδιο κάνουμε. Εμείς αποφασίζουμε πώς θα παίξουμε τους ρόλους μας. Έχουμε τη δύναμη να διαμορφώσουμε την προοπτική μας για τη ζωή. Όλοι έχουμε μοναδικά στυλ και προσωπικότητες. Απλώς δεν έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τα περισσότερα πράγματα στη ζωή. Αν και αυτό μπορεί να ακούγεται περιοριστικό, είναι πραγματικά απελευθερωτικό όταν το σκέφτεστε πιο βαθιά. Δεν χρειάζεται να σπαταλάτε τόση πολλή ενέργεια για να θυμώσετε γιατί η ζωή είναι έτσι όπως είναι.
Όταν τα πράγματα είναι καλά, απλά απολαύστε. Όταν τα πράγματα είναι άσχημα, ξεπεράστε το. Υπάρχει μια κυκλικότητα στη ζωή που πρέπει πάντα να σας δίνει αρκετή προοπτική ότι οι καλές στιγμές θα ακολουθήσουν τις κακές στιγμές. Ας μάθουμε να περιμένουμε και ας καλωσορίζουμε και τα δύο.
