Έρευνα: Οι μαθητές που τους επαινούν οι δάσκαλοί τους παρουσιάζουν έως και 30% καλύτερη συμπεριφορά
«Όσο πιο πολύ ο δάσκαλος του παιδιού σας χρησιμοποιεί τον έπαινο από την επίπληξη τόσο πιο πολύ το παιδί θα παραμείνει συγκεντρωμένο στις εργασίες του και στα μαθήματά του». Αυτό λέει μια καινούργια έρευνα στον χώρο της εκπαίδευσης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Παιδαγωγική Ψυχολογία».
Σύμφωνα με την έρευνα, όσο αυξάνεται η αναλογία στη σχέση έπαινος-επίπληξη, αυξάνεται και η συμπεριφορά του παιδιού σας προς τις εργασίες.
Μάλιστα, όσο μεγαλύτερη είναι η αναλογία μεταξύ των δύο-δηλαδή όσο περισσότερο ο δάσκαλος επαινούσε και λιγότερο επέπληττε- τόσο περισσότερο τα παιδιά έμεναν αφοσιωμένα στα μαθήματά τους.
Ο έπαινος είναι το κλειδί
Παλιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι ο έπαινος ήταν η πιο απλή συμπεριφορά που μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένας δάσκαλος για να ενισχύσει και να αναγνωρίσει την καλή συμπεριφορά των μαθητών του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις αλλά και σε καλύτερη κοινωνική συμπεριφορά.
Από την άλλη, η επίπληξη έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί- ακόμα και αυξάνει- την κακή συμπεριφορά και την απροθυμία του μαθητή να συμμορφωθεί με τις οδηγίες του δασκάλου.
Παρά τη σαφή σύνδεση, έρευνες σε σχολεία για μεγάλα διαστήματα δεν έχουν δείξει μεγάλη αύξηση του επαίνου στην τάξη. Αντίθετα, φαίνεται να μειώνεται όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, ενώ η επίπληξη φαίνεται να αυξάνεται.
Δεν είναι ρεαλιστικό να υποθέτουμε ότι ο δάσκαλος δε θα χρησιμοποιήσει ποτέ την επίπληξη. Ακόμα και ο πιο θετικός δάσκαλος θα χρειαστεί να σταματήσει γρήγορα την κακή συμπεριφορά. Οι έρευνες δείχνουν ωστόσο ότι όταν η επίπληξη είναι πολύ μικρή σε σχέση με τον έπαινο, τότε τα αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα. Η καλύτερη αναλογία επαίνου-επίπληξης που προτείνουν οι δάσκαλοι είναι 3:1, ή 4:1. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε επίπληξη ο δάσκαλος πρέπει να δίνει 3-4 θετικές ενισχύσεις.
Πόσος έπαινος;
Για να το μετρήσουν αυτό, οι επιστήμονες πέρασαν τρία χρόνια μετρώντας επαίνους και επιπλήξεις δασκάλων σε 151 τάξεις σε 19 σχολεία στις πολιτείες του Τενεσσί, του Μιζούρι και της Γιούτα. Οι μετρήσεις έγιναν σε αντιδράσεις 2.536 μαθητών δημοτικού και νηπιαγωγείου ηλικίας 5-12. Στις μισές τάξεις είχε ζητηθεί από τους δασκάλους να διδάσκουν όπως δίδασκαν συνήθως, ενώ στους άλλους μισούς είχε ζητηθεί να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα που ονομαζόταν ΟΠΣΤ (Ομάδες Παρέμβασης στη Σχολική Τάξη, μτφρ. CW-FIT), το οποίο παρέχει στους δασκάλους εναλλακτικές μεθόδους διδασκαλίας από το 2005.
Σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα, οι δάσκαλοι πρώτα διδάσκουν στα παιδιά κοινωνικές δεξιότητες μέσα από την επανάληψη, τη συζήτηση και το παιχνίδι ρόλων. Έπειτα, χωρίζουν τα παιδιά σε ομάδες και τα επαινούν όταν ακολουθούν τις καλές κοινωνικές συμπεριφορές. Όταν η ομάδα πετύχει έναν προκαθορισμένο στόχο τότε ο δάσκαλος τα επιβραβεύει ενώ παράλληλα τα επαινεί. Εάν οι μαθητές αποτύχουν στο πρώτο επίπεδο της εκπαίδευσής τους, υπάρχουν κι άλλα επίπεδα γι’ αυτούς. Η έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά που συμμετείχαν σ’ αυτό το πρόγραμμα, είχαν μεγαλύτερο κίνητρο. Παράλληλα, μειώθηκε η κακή διαγωγή.
Όσο περισσότερος έπαινος τόσο το καλύτερο
Η επικεφαλής της έρευνας όρισε τον έπαινο ως μία «λεκτική ένδειξη αποδοχής» όταν ένας μαθητής συμπεριφέρεται σωστά, παρά απλά όταν γνωρίζει τη σωστή απάντηση. Η επίπληξη ορίστηκε ως «λεκτική μη αποδοχή (συμπεριλαμβανομένης απειλής ή μαλώματος)» στην κακή διαγωγή, ή οδηγία ότι η συμπεριφορά πρέπει να σταματήσει.
Το αποτέλεσμα ήταν γραμμικό—όσο περισσότερος έπαινος, τόσο περισσότερη συνεργασία μεταξύ μαθητών και προσοχή στις οδηγίες. Οι δάσκαλοι που επαινούσαν περισσότερο τους μαθητές τους, είδαν 30% αύξηση στην καλή διαγωγή. Ακόμα και αν οι δάσκαλοι επαινούσαν τόσο όσο επέπλητταν, πάλι η συγκέντρωση στις εργασίες αυξήθηκε κατά 60%. Ωστόσο, αν οι δάσκαλοι μπορούσαν να αυξήσουν την αναλογία επαίνου-επίπληξης σε 2:1 ή και περισσότερο, θα έβλεπαν περισσότερες βελτιώσεις στην τάξη.
«Η συμπεριφορά που ενισχύεται αυξάνεται», λένε οι ερευνητές. ¨Επομένως, εάν οι δάσκαλοι επαινούν την καλή συμπεριφορά των μαθητών-όπως το να ακούν τον δάσκαλο, να ζητάνε βοήθεια με ωραίο τρόπο κλπ.- είναι λογικό επακόλουθο ότι αυτή η συμπεριφορά θα αυξηθεί και η μάθηση θα βελτιωθεί.». (Πηγή: sacramento.cbslocal.com, Μετάφραση-Απόδοση: philosophyreturns.gr)
Διαβάστε επίσης:
Λες ότι δεν έχεις αρκετή βούληση; Μύθος!
Θες να βελτιώσεις τον εαυτό σου; Κάν’το με παρέα!
25 συμβουλές του Ζεν Βουδισμού για να ηρεμήσετε την ψυχή σας
Δες το ποτήρι μισογεμάτο. Πώς να γίνεις αισιόδοξος μέσα σε μία εβδομάδα
3 τρόποι για να αυξήσετε την αυτοαξία σας
