Το να παραμένεις καλός άνθρωπος δεν κοστίζει τίποτα. Είναι μεγάλη υπόθεση κάθε βράδυ να κοιμάσαι με τη συνείδησή σου ήσυχη, γνωρίζοντας ότι ακόμα μια μέρα έπραξες το σωστό.
Σ΄ αυτόν τον κόσμο η καλοσύνη κι η ευγένεια έχουν χάσει το νόημά τους. Καθένας περιμένει πώς να εκμεταλλευτεί καταστάσεις και να κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του ώστε να φτάσει στο στόχο του. Πιστεύει λανθασμένα ότι κατέχει το κλειδί της ευτυχίας. Ωστόσο όταν τα καταφέρνει χωρίς να το αξίζει επιθυμεί να ξεφύγει απ’ ό,τι τον βασανίζει: Τις τύψεις και τις ενοχές του.
Ναι, μην κοιτάς που γύρω σου που όλοι παριστάνουν τους χαρούμενους και τους σκληρούς. Ξέρουμε καλά ότι η υποκρισία ζει και βασιλεύει. Δε χρειαζόμαστε εγωιστές, μίζερους κι αδιάφορους ανθρώπους, αλλά εκείνους που έχουν το θάρρος να παλέψουν για μια ομορφότερη κι αγνή ζωή.
Η παιδεία προέρχεται απ’ το σεβασμό, την ακεραιότητα, το συναίσθημα, τη συγχώρεση, την ευγένεια, την καλοσύνη και τη συμπόνια. Αποτελούν τα θεμέλια ενός ολοκληρωμένου κι αληθινού χαρακτήρα.
Θα μου πεις τώρα ότι οι καλοί άνθρωποι θεωρούνται αδύναμοι. Αυτό κι αν είναι λάθος. Μπορείς να είσαι καλός κι ισχυρός ταυτόχρονα. Κι όταν οι άλλοι προσπαθούν να επωφεληθούν απ’ την καλοσύνη σου εσύ να έχεις την υπομονή να τους αποδείξεις ότι τίποτα και κανένας δεν μπορεί να σε υποσκελίσει. Ο φόβος κι η ντροπή δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Και συνήθως σε παγιδεύουν.
Δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να καταπιέζεσαι, ούτε να απολογείσαι. Μόνο να εξασκείς τις θετικές πλευρές της προσωπικότητάς σου και να διατηρείς την ακεραιότητά σου. Η ανταμοιβή σου θα είναι μεγαλύτερη απ’ αυτή που πιστεύεις. Κοίταξε γύρω σου εκείνους που είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν. Δεν απαιτούν ανταλλάγματα κι ικανοποιούνται όταν σε βλέπουν να χαμογελάς. Δε διαφημίζουν τη χαρά τους, ούτε ψάχνουν τρόπους να εκδικηθούν όλους αυτούς που σου φέρθηκαν άσχημα. Έτσι κι αλλιώς, αυτό το αναλαμβάνει η ίδια η ζωή.
Φτάσαμε στο σημείο οι πράξεις κακίας να έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Και το ακόμα χειρότερο είναι πως τις αντιμετωπίζουμε τελείως φυσιολογικά. Χωρίς να μας απασχολεί ότι γινόμαστε τέρατα. Ακούγεται σκληρό, το ξέρω. Ποιος ο λόγος, όμως, να κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας; Τι θα κερδίσουμε σε βάθος χρόνου; Απολύτως τίποτα. Θα συντηρούμε μια αρρωστημένη κατάσταση ενώ είμαστε ικανοί να την αλλάξουμε.
«Ωραίες οι φιλοσοφίες, αλλά κατέβα απ’ το συννεφάκι σου και κοίταξε έξω τι συμβαίνει. Οι περισσότεροι κοιτούν πώς να βλάψουν το συνάνθρωπό τους. Γιατί να είμαι εγώ το θύμα; Ας τους μοιάσω, για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου. Τουλάχιστον, θα έχω μια ευκαιρία να αναδειχθώ. Να πετύχω θέλω!» θα αρκεστούν να πουν πολλοί.
Ο ορισμός της επιτυχίας ποιος είναι; Σίγουρα δεν είναι να είσαι αυτός που έχει κερδίσει τα πάντα με δόλιους σκοπούς. Επιτυχία είναι να είσαι σωστός άνθρωπος πάνω απ’ όλα. Να επενδύεις με αλήθειες στις διαπροσωπικές σχέσεις και στις ικανότητές σου. Να ξέρεις ως πού μπορείς να φτάσεις και να μη ζητάς το παραπάνω. Η απληστία είναι γνώρισμα των επικίνδυνων ανθρώπων.
Ο καλός, στο τέλος, θα δει καλό. Γνωρίζει πότε να το περιμένει και δε χάνει την πίστη για τον εαυτό του. Θα απογοητευτεί, θα πονέσει, θα χαθεί σε λαβυρίνθους σιωπής, αλλά δε θα εγκαταλείψει. Σηκώνεται και βρίσκει τον τρόπο να συνεχίσει. Δε θεώρησε ποτέ τον εαυτό του πιόνι μιας στημένης μονομαχίας.
Τα μονοπάτια που τα διαβαίνεις εύκολα δεν είναι τίποτα άλλο πάρα μια οφθαλμαπάτη. Δε θα φτάσεις πουθενά και θα πραγματοποιείς συνεχώς φαύλους κύκλους. Το να παραμένεις καλός άνθρωπος δεν κοστίζει τίποτα. Το κέρδος είναι τεράστιο κι οι απώλειες ασήμαντες. Τη μεγαλύτερη αξία δεν την έχουν τα υλικά αγαθά. Χάνονται πριν καν το καταλάβεις. Είναι μεγάλη υπόθεση κάθε βράδυ να κοιμάσαι με τη συνείδησή σου ήσυχη, γνωρίζοντας ότι ακόμα μια μέρα έπραξες το σωστό.
Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή: pillowfights.gr
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.